Mevrouw Tuin -Tuin in coronatijd achter de glazen deuren.
Mevrouw Tuin -Tuin in coronatijd achter de glazen deuren. (Foto: aangeleverd)

Oudste bewoonster van Landsmeer

LANDSMEER - Mevrouw Tuin - Tuin woont al 12 jaar in de Keern. In september wordt zij 104. ‘Een nare besmetting’ zegt ze tegen haar dochter Laura, die door de glazen deuren met haar praat.

'Moeder houdt de laatste tijd zo van knuffelen; ze pakt je altijd zo stevig vast'


Sinds mevrouw Tuin steeds vergeetachtiger werd, zo’n drie jaar geleden, woont zij op de tweede etage samen met vijftien andere bewoners. Dat alles nu anders is heeft zij goed door. Natuurlijk mist zij de regelmatige bezoeken van haar drie dochters. Met de een gaat ze iets drinken in de Zoete Inval; bij de ander gaat ze wekelijks op bezoek. Alle contacten gaan nu met de telefoon of met beeldbellen.

Minder prikkels

Maar zij geniet ook van de rust die nu in de grote huiskamer heerst. Zonder vrijwilligers en zonder bezoekende familieleden zijn er veel minder prikkels en dat is een voordeel voor mensen met dementie. Haar dochter Laura vertelt hoe haar moeder als 92-jarige in bejaardenhuis De Keern kwam. In 2007 was er nog geen sprake van een verpleeghuis. Er woonden veel oudere Landsmeerders, ook echtparen. De opnamecriteria waren nog niet zo streng. Laura, zelf ook bijna de pensioengerechtigde leeftijd, heeft anderhalf jaar als vrijwilligster op de tweede etage weekenden in de huiskamer meegedraaid. Gewoon omdat het nodig was licht zij toe. "Er was te weinig personeel en ik zorg graag; ik ben een praktijkmens. De maaltijden verzorgen, bewoners helpen met eten; mensen van en naar de kamers brengen, assisteren bij activiteiten; er was altijd wel iets te doen."

Zuster

Het is niet altijd makkelijk om èn dochter èn vrijwilliger te zijn, omdat de andere bewoners ‘zuster’ roepen, ook als zij gewoon bij haar moeder op bezoek is. Daarom gaat ze ook graag beneden in de Zoete Inval met haar moeder zitten. Iets dat nu tijdelijk niet kan. Het bericht van het RIVM dat vanaf 15 juni verpleeghuizen voorzichtig weer bezoek mogen toelaten wordt door moeder en dochters met vreugde begroet. "Moeder houdt de laatste tijd zo van knuffelen; ze pakt je altijd zo stevig vast." Dat kan dan over een tijdje ook weer.