Target
Samen zitten zij wat onwennig tegenover elkaar aan een houten tafeltje. Haar hond zoekt een veilig heenkomen onder de tafel.
De trouwe viervoeter, die haar altijd gesteund heeft. Als zij huilde, dan huilde de hond met haar mee. Hij zorgde ervoor dat ze naar buiten moest. Ook als zij dat niet wilde. Haar hond was haar vaste baken.
Nu had ze na lange tijd afgesproken met een man. Zo langzamerhand mocht er weer plek komen voor de liefde.
De man in kwestie was verbaasd dat haar hond mee was gekomen. Hij hield niet van honden. Hij sprak het niet uit maar de hond bemerkte het. Niets zo gevoelig en betrouwbaar als de intuïtie van een hond.
Zwijgend zaten de man en de vrouw tegenover elkaar.
Plots werd de stilte verstoord door een luid en triomfantelijke geluid. Het klonk als een soort tromgeroffel. Het bleek afkomstig te zijn uit de mobiele telefoon van de meneer.
De telefoon lag binnen handbereik. Terwijl de meneer zijn telefoon opende, keek de mevrouw hem verwachtingsvol aan.
"Wat is dat?" vroeg zij.
"Ik heb mijn target gehaald. Tienduizend stappen in de afgelopen week!"
Meneer bracht het of hij zojuist een nieuw 'Olympisch record' had gevestigd.
"Dat moet je toch per dag halen?" zei mevrouw, lichtelijk teleurgesteld. Kuchend probeerde de meneer zich te herstellen.
"Ja, dat bedoel ik ook," sprak hij onzeker.
De hond begon te grommen. De meneer voelde zich van zijn troon gestoten.
En de mevrouw? Zij excuseerde zich om vervolgens naar het toilet te gaan en haar vriendin te bellen.
"Hai Esmée, met mij. Ben je thuis? Dan kom ik zo naar je toe."
Die avond maakte ze een lange wandeling met haar hond. Niets zo trouw als…
Isa Bron