Weg met de maïs in Landelijk Noord
Tom Tossijn
NOORD - Wie in de zomer door het mooie open Waterland fietst, ziet bij de Liergouw tot zijn verbazing opeens hoog opschietend maïs staan, middenin het lage veenweidegebied. Die maïs groeit al jaren op dat perceel dankzij een oud bestemmingsplan uit 1980, dat maïsteelt voor voederdoeleinden geen strobreed in de weg legt. De stadsdeelcommissie wil daarvan af, maar dat valt nog niet mee.
In Amsterdam bestaat al jaren een adviescommissie, de TAC (Technische Adviescommissie) die door haar onbetwiste deskundigheid het gemeentebestuur via haar adviezen scherp houdt als dat wil ingrijpen in de Ecologische Hoofdstructuur. Aaneengesloten groengebieden zijn in en om de stad een belangrijke voorwaarde voor een mooi landschap, voor biodiversiteit en voor de natuur. En bescherming van groen is hard nodig in een snel groeiende stad die kreunt onder bouwwoede, verstening, autowegen, torenflats en… jazeker, ook onder zoiets kleinschaligs als gewassen die niet in het landschap thuishoren.
Het 12,5 hectare grote perceel maïs aan de Liergouw is daar een opvallend voorbeeld van. Waterland (deel van Laag Holland) is een historisch en agrarisch cultuurlandschap, dat zich kenmerkt door laagveen. Maïsteelt past daar niet. Percelen vol maïs leiden tot meer bodemdaling en veenoxidatie, ook al is maïs nuttig als voedsel voor het vee. Dat geldt dus ook voor dit perceel, dat in eigendom is van een projectontwikkelaar van buiten Noord en wordt beheerd door een eveneens niet-Noordse pachter.
Een nieuw bestemmingsplan moet aan die rommelige en gebiedsvreemde maïsteelt een eind maken. Maar dat valt nog niet mee vanwege de oude rechten: ook als dat nieuwe bestemmingsplan er is, zegt de gemeente, moet ze maïsteelt blijven gedogen en hoogstens laten uitsterven. En daar vindt de gemeente haar eigen TAC-adviescommissie op haar weg, die in een advies vorig jaar klip en klaar het nieuwe bestemmingsplan ‘categorisch’ afwees. Maïsteelt gaat ten koste van het weidevogelleefgebied, het cultuurhistorisch karakter van Waterland en de natuurdoelstellingen. Weg ermee. Maar verworven rechten houden een nieuwe bestemming van dit stukje grond tegen.
De stadsdeelcommissie vond die opstelling van haar DB en het College van B&W wat te voorzichtig. Woordvoerder Wijbe Langeveld van GroenLinks pleitte in de vergadering van de Stadsdeelcommissie vorige week, in het door hem opgestelde conceptadvies, niet zozeer voor een uitsterfbeleid voor de maïs maar voor het opkopen en zelfs desnoods onteigenen van de grond door de gemeente - iets dat de gemeente veel geld gaat kosten. Het advies van de Technische Adviescommissie is ondubbelzinnig, aldus Langeveld: "Vanwege het grote maatschappelijke belang van de ecologische hoofdstructuur moet de gemeente zich toch aan haar eigen coalitieakkoord houden. Dat spreekt zich ondubbelzinnig uit vóór verhoging van de biodiversiteit en behoud van het veenweidelandschap. Deze problematiek is zeer urgent.” Een advies met deze strekking gaat nog langs alle commissieleden, dezer dagen, om ondertekend te worden.