Zilveren Jol voor Janna en Carla
OOSTZAAN – Janna Dreves en Carla van Tongeren hebben afgelopen zaterdag uit handen van burgemeester Rob Meerhof de Zilveren Jol ontvangen. De uitreiking vond plaats in De KunstGreep.
Rond deze tijd hebben de dames Dreves en Van Tongeren er een paar pittige weken opzitten. Zodra de Sint zijn voet aan wal zet begint er een zeer hectische tijd. Al sinds mensheugenis zorgen zij ervoor dat zowel de Sint als zijn helpers er picobello uitzien. Niet alleen bij de Oostzaanse intocht, maar ook bij diverse bedrijven, instellingen en verenigingen.
De ‘meiden’ hebben hun sporen op velerlei gebied verdiend. Van Tongeren als vrijwilliger achter de bar bij OFC, als speler en bestuurslid bij Hierna Beter, als ondersteunende alt bij Osanna in Excelsis, als vaste grimeur bij Bel Canto en al sinds jaar en dag als vrijwilliger bij de Oostzaanse intocht, bij de sintviering van de politie te water en later bij de luchtvaartpolitie.
Dreves zong jaren de sterren van de hemel bij Bel Canto, was sterspeler bij Hierna Beter, gebruikte haar prachtige mezzo bij Osanna in Excelsis en gaf jaren haar medewerking als zangeres aan de Tirolerkapel. En ook zij was de linker- en rechterhand van de intocht van de goede Sint.
Beiden hebben maar liefst vijf sinterklazen meegemaakt. Anders dan normaal, had niemand er problemen mee dat deze ‘meiden’ zwart werkten. Het was dan ook maar voor een zeer bepaalde periode van eind november tot begin december. En elke knecht die zij onder handen namen, was tot in de puntjes verzorgd. Tot diep in de oren en neusgaten, nek en decolleté. Nu laten ze de klus graag over aan anderen.
Janna en Carla kwamen nietsvermoedend naar De KunstGreep, ze waren gelokt onder valse voorwendselen. Het uitreiken van de Zilveren Jol kwam dan ook als donderslag bij heldere hemel. Pas toen burgemeester Meerhof het lijstje van verdiensten begon voor te lezen viel heel langzaam het kwartje. Het waren de dames die in de spotlights werden geplaatst.
Dik verdiend na al die jaren van noeste arbeid. Altijd met een gulle lach en altijd in voor pure gezelligheid. Want als je iets doet, doe je het voor je plezier, dat is hun motto. Ze waren dan ook duidelijk overweldigd, maar tevens enorm trots. Terecht, want het is mede door hun verdienste dat tientallen jaren de intocht niet alleen een feestje werd voor de kinderen, maar voor iedereen die daaraan meewerkte.
JWvD