Normaal moraal
De laatste tijd lees en hoor ik het steeds vaker: ‘Het nieuwe normaal.’ Ikzelf vraag mij het volgende af: wat is het nieuw normaal. In deze uiterst vervelende en nare verdrietige tijd doen veel mensen het goede: zij brengen wijsheid en tonen moed. Er wordt daadkracht getoond. De mens laat zich plots van een geheel andere kant zien of had die kant al en komt die in deze tijd nog meer over het voetlicht. Daarnaast zijn er ook verlangens en behoeften. Het verlangen naar de tijd voordat het virus toesloeg. Behoeften als fysiek contact en goede gesprekken aanknopen, zonder anderhalve meterafstand. In deze mooie zomerse dagen is er behoefte om op een terras te gaan zitten voor een gesprek en een drankje.
Misschien heeft iedereen er schoon genoeg van om binnenshuis te blijven, alhoewel er ook mensen zijn die protesteren tegen de versoepeling – je weet maar nooit wat het virus nog verder gaat doen, het is leven tussen hoop en vrees, juist daarom eigenlijk nog geen versoepeling, maar tot welk moment wordt dat volgehouden?
Verse ingrediënten kopen, samen koken en aan tafel opeten. Vers voedsel en producten uit eigen land. Gaat de mens weer terug naar het zelf produceren in dit land en minder uit het buitenland halen. Het voorkomt wellicht problemen, zoals met de mondkapjes. Nu worden ze toch weer voor een deel hier geproduceerd. Wordt de commercie en de marktwerking nu eens in een diepe put geparkeerd en zijn we als mens tevreden met wat we hebben en bezitten? Er wordt openlijk gesproken en geschreven over veranderingen. Ik denk dat juist nu en straks die tijd is aangebroken om verantwoordelijkheid te nemen, nog voordat ons bestaan krakend tot staan is gekomen en er nog nauwelijks een uitweg is. Ik denk dat er voldoende toekomstperspectief is. Als een teer en klein wezen worden we op aarde gezet. Als een voortvarend en groots wezen wordt menselijkheid verwacht en dienen we aarde en leven gezamenlijk te verdedigen en vooral te laten bestaan als een ‘bloeiende samenleving’ met aandacht voor elkaar. Blijf jezelf en kijk vooral naar de kern van het leven – de zin in het leven. Het lijkt mij meer het normale moraal in plaats van het nieuwe normaal. Beste lezer, wat vindt u ervan? Normaal moraal.