Niet in de gaten hebben
Een voorbeeld: u wandelt in de vrije natuur en op een gegeven moment denkt u bij uzelf: ‘hè, was er nu maar een toilet in de buurt. De blaas raakt vol van het water dat u drinkt tijdens de stevige wandeling en het ledigen begint noodzakelijke vormen aan te nemen. U kijkt om u heen en bij de eerste de beste boom is het raak: een waterval. Dat een boswachter op honderd meter u met een verrekijker gade staat te slaan heeft u niet in de gaten. U loopt weer door. De boswachter, in een goede stemming, bergt de kijker op en fietst, zonder dat iemand het in de gaten heeft, een ander pad in. In dit geval geen bekeuring als gevolg van wildplassen.
Nog een voorbeeld: u denkt dat u met de hond aangelijnd door het park loopt – u heeft immers het handvat stevig vast in de hand. Na ongeveer een kilometer lopen ziet u geen hond meer: niet meer in de gaten gehad dat het beest niet goed aangelijnd was en er vandoor is. Joost mag weten waar de hond is gebleven en u loopt met een losse lijn in de hand. Misschien niets aan de hand, maar toch…
Sinds de versoepeling in dit coronatijdperk wordt er weer volop boodschappen gedaan en gewinkeld. Van vele producten zijn de prijzen ongemerkt iets verhoogd. Dat de boodschappen duurder uitvallen… het valt eigenlijk niet eens op. Vreemd hè?
Nu lees ik vandaag in het Noordholands dagblad een artikel over ‘contrails’. U weet wel… vliegtuigstrepen in de lucht. Soms zit de hele mooi blauwe lucht er vol mee. Vliegtuigen vliegen, nu minder dan voorheen, op grote hoogte over en laten condensatiesporen achter – achter hun machine wel te verstaan. Tegen die blauwe lucht zien die witte strepen er mooi uit. Wat niet bekend is, is dat die strepen uitlaatgas, roetdeeltjes en fijnstof bevatten. Bovendien neemt het licht weg en dat betekent minder opbrengst van de zonnepanelen.
Ik had in de afgelopen mooie dagen niet eens in de gaten dat ik geprikt was door muggen. Ja, het jeukte een beetje. Tot ik wakker werd met kleine rode bultjes. Je kijkt toch raar op.