Het beeld van Truus: ontroerend en hoopgevend
Het beeld van/voor Truus Wijsmuller-Meijer wordt komende week geplaatst op de Gewelfde Stenenbrug. Hoewel meningen over hoé mooi of lelijk een beeld is, altijd verschillen, kan eenieder nu constateren: het is een uiterst sympathiek beeld, ontroerend ook.
Tante Truus, zoals zij werd genoemd, de in Alkmaar geboren en getogen vrouw die in haar leven bewees dat angst geen goede raadgever is en je altijd bereid zou moeten zijn om je sterk te maken voor zwakkeren of bedreigden in de samenleving, kijkt uit op haar geboortehuis (1480 Foodbar), symbolisch omringd door kinderen die zij redde uit de handen van de nazi’s. Koffertjes en knuffels dienden in de haast meegepakt te worden. Een kinderkoffertje alleen al is ontroerend. Het beeld is tevens hoopgevend: ook wij kunnen ons pal zetten voor de zwakkeren en/of onze naasten. Wegkijken in tijden van nood is misschien een menselijke keuze, maar ook laf wellicht, en het raakt de beroemde regels: ‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht.' (naar journalist, uitgever en verzetsman Henk van Randwijk). Telkens als wij zo de Gewelfde Stenenburg passeren - en dat gebeurt nogal eens, het is toch een beetje het episch centrum van onze stad, het oudste deel ook - zien wij Tante Truus met een blik die staat voor vastberadenheid én mededogen. Het is mooi dat je hier, aan de voet van het beeld, lekker een ijsje kunt eten, maar waar je ook kunt begrijpen dat zij symbool staat voor moed, een belangrijk ingrediënt om in het leven wat verder te komen. We plaatsen het beeld nu en hopen op een nieuwe kans voor een feestelijk eerbetoon op 21 april 2021, de geboortedag van Truus, met een ontvangst in de Grote Kerk, gasten uit binnen- en buitenland, enkele nog levenden van de Kindertransporten van 1938-1940, de beeldhouwsters Annet Terberg-Pompe en Lea Wijnhoven, en vele anderen.
Rob Marijn, HVA