Groôs
of groôsk betekent groots, trots of verwaand. Trots zijn Westfriezen niet zo vaak, dat vinden ze overdreven.Iemand die een bepaald talent heeft, hoeft daar niet mee te koop te lopen.
Er wordt gezegd: zuks ken hai (of zai) nou ien keer. En daarmee uit.
Over trots zijn op Westfriesland schreef ik dit gedichtje.
Groôs
Je vrage an moin wat ’r mooi an dut land is
dut vlakke en kale en vale gebied.
Je vrage weerom of ik groôs op dut land ben
ik zal ’t je zegge in dut kloine lied.
’t Benne de doike, de akkers, ’t grasland
’t benne de slôte met kroôs en met riet
’t benne de roigers, de kikkers, de fute
en ’t is dat durpie deer in ’t verskiet.
‘t Is ok dat kerkie, die stolp en die môlen
en ’t is dat landpad, dat damhek, die breg.
’t Benne de koeie, de skeipe, de peerde
en ok die heêl ouwe bochtige weg.
Dat as je niet weet wat ’r mooi an dut land is
kom hier den gerust ’rs een keertje te koik.
Meskien snap je den weerom ík van dut land hou
dut kloin endje oigens hier binnen de doik.
Bron: Westfries Woordenboek, Jan Pannekeet