Groôs

of groôsk betekent groots, trots of verwaand. Trots zijn Westfriezen niet zo vaak, dat vinden ze overdreven.

Iemand die een bepaald talent heeft, hoeft daar niet mee te koop te lopen.


Er wordt gezegd: zuks ken hai (of zai) nou ien keer. En daarmee uit.


prate betekent dan ook deftig of overdreven beschaafd praten. Maar af en toe is men toch wel ergens trots op. Daarbij hoort de uitdrukking ‘erges groôs op gaan’ en dan ben je ‘zo groôs as een kip met ien pul’.


mogen Westfriezen gerust zijn: op water en dijken, op dorpen en steden, op werklust en gemeenschapszin, op de rijke geschiedenis van deze streek.


Over trots zijn op Westfriesland schreef ik dit gedichtje.


Groôs

Je vrage an moin wat ’r mooi an dut land is

dut vlakke en kale en vale gebied.

Je vrage weerom of ik groôs op dut land ben

ik zal ’t je zegge in dut kloine lied.

’t Benne de doike, de akkers, ’t grasland

’t benne de slôte met kroôs en met riet

’t benne de roigers, de kikkers, de fute

en ’t is dat durpie deer in ’t verskiet.

‘t Is ok dat kerkie, die stolp en die môlen

en ’t is dat landpad, dat damhek, die breg.

’t Benne de koeie, de skeipe, de peerde

en ok die heêl ouwe bochtige weg.

Dat as je niet weet wat ’r mooi an dut land is

kom hier den gerust ’rs een keertje te koik.

Meskien snap je den weerom ík van dut land hou

dut kloin endje oigens hier binnen de doik.


Bron: Westfries Woordenboek, Jan Pannekeet