Collage van Kronkels in Beets
BEETS - Vanaf 1947 tot 1975 schreef Simon Carmiggelt elke dag een Kronkel. Dat was geen column, maar meer een kort verhaal, een levensschets. Een man (onmiskenbaar Carmiggelt zelf) slentert door de stad en belandt in een komische situatie of heeft een ontmoeting met een kleurrijk type. Helmert Woudenberg brengt hem tot leven in 'Carmiggelt' in de kerk van Beets, aanstaande zondag om 15.30 uur.
Nu, meer dan veertig jaar na Carmiggelts dood, blijkt dat de tijd dit oeuvre niet heeft aangetast. Tegelijk spreekt er uit zijn verhalen een gemis: een grote rust en een overvloed aan tijd, maar vooral een vanzelfsprekend mededogen met buitenstaanders en mensen waar iets mee is. Carmiggelts onthaastende verhalen heeft Woudenberg in het hart gesloten. "Hij kon ongelofelijk goed observeren. Verhalen vol melancholie en ontroering. Het is voor mij een manier om naar de wereld te kijken. Carmiggelt is pure meditatie" Woudenbergs eerste solo na zijn carrière bij Het Werktheater, ‘Zwarte Kunst’, sloeg begin jaren negentig in als een bom. Sindsdien heeft Woudenberg het solotheater verfijnd en vernieuwd. Carmiggelt is zijn zestiende voorstelling. Een nieuwe solo met kleine stadsverhalen vol nostalgie. “Ik woon op het toneel, ik ben het zo gewend. Ik voel me gelukkig in mijn knollentuin.”
Meer informatie: www.kerkbeets.nl. Toegang € 20,00.
Ga maar eens in het café zitten. Kijk en luister. Maak je hoofd leeg en observeer. Je ziet ineens zaken die je nooit zou ontwaren als je blind een carrière najaagt of als je hoofd overloopt van zorgen. Een Carmiggelt-meditatiecursus zou geen gek idee zijn.’’
