Bieb helpt bij verborgen taalnood
PURMEREND - Even een mailtje tikken, appje sturen of formulier invullen? Voor veel mensen is dat gesneden koek, maar lang niet voor iedereen. Niet minder dan 2,5 miljoen Nederlanders hebben moeite met lezen en schrijven en/of rekenen. Ook in Purmerend speelt dit probleem. Een groepje dat daarmee kampt komt elke woensdagochtend bij elkaar in de bibliotheek om daarover te praten en om gericht te oefenen met taal. Burgemeester Don Bijl kwam afgelopen woensdag – niet geheel toevallig in de Week van Lezen en Schrijven – langs om zijn licht op te steken.
Door Marcel van Stigt
Don Bijl kan zich gemakkelijk een beeld van het probleem vormen. Hij heeft immers een soortgelijke ervaring. Geboren in Nieuw-Zeeland groeide hij op met het Engels. Totdat hij op 12-jarige leeftijd naar Nederland verhuisde. Toen moest hij, met een grote achterstand op zijn medeleerlingen, Nederlands zien te leren. Dit onder het motto ‘zoek het maar uit’.
Daarin slaagde hij uitstekend. “Ik las de boeken van Pietje Bell en Dik Trom”, vertelt hij aan de groep. “En dan gaat er een wereld voor je open."
Lees verder op pagina 5
"De kunst is om het gewoon te doen.” De groepsleden hebben elk hun eigen reden en motivatie om aan te schuiven. Een van de deelnemers zag zich met het probleem geconfronteerd toen ze bij een balie in het gemeentehuis een formulier moest invullen. “Ik neem het wel mee naar huis”, probeerde ze, maar dat kon niet. Ze vertelde de medewerkster daarom maar gewoon dat ze moeite heeft met lezen en schrijven. “Ze verwees me naar de bibliotheek. Eerst dacht ik nog: ik? In een instituut met boeken? Maar ik heb me tweeënhalfjaar geleden aangemeld en ben nooit meer weggegaan.”
De bijeenkomsten hebben verre van een schools karakter. Docente Annelies Hagedoorn: “Het is meer een sociale bijeenkomst, waarbij we kijken naar de mensen en hun verhaal. Taalnood is een verborgen probleem, daar loop je niet mee te koop. Maar vanwege de digitalisering wordt het probleem alleen maar groter. In de groep praten we hierover en we kijken gericht wat we kunnen doen om te helpen. Leren appen of mailen bijvoorbeeld. Zelfredzaamheid. Daar gaat het om.”
