Tradities rond een uitvaart
REGIO - Per land of geloof zijn er verschillende tradities en rituelen rond een begrafenis. Het is aan de nabestaanden om te bepalen wat er na het overlijden gebeurt met een stoffelijk overschot. Zij zijn daarbij moreel gebonden aan de wensen die de overledene mondeling of schriftelijk heeft geuit met betrekking tot de uitvaart. Verder stelt de wet de nodige beperkingen.
In Nederland is dat de Wet op de lijkbezorging, herzien in 1991. Zo mag de uitvaart niet eerder plaatsvinden dan 36 uur na het sterven en niet later dan zes werkdagen. De burgemeester of gezaghebber kan ontheffing verlenen.
In het geval van een Europees-Nederlandse uitvaart binnen 36 uur dient de burgemeester overeenstemming te hebben met de Officier van Justitie.
Voorafgaand aan een uitvaart vindt er vaak in besloten kring een afscheid plaats voor familieleden en vrienden, thuis of in een rouwcentrum. Vaak gebeurt dit op een avond voordat de uitvaart plaatsvindt. Rooms-katholieken kennen hiervoor de avondwake in de kerk.
Bij een uitvaart kan er een religieuze dienst plaatsvinden zoals een kerkdienst, of een niet-religieuze samenkomst in een uitvaartcentrum of crematorium, waarin de overledene herdacht wordt.
Bij een begrafenis wordt vervolgens de doodskist vaak door een stoet mensen, of in de voorste van een rij auto's, naar de begraafplaats vervoerd. Daarna volgt de daadwerkelijke teraardebestelling.
Ook tijdens deze teraardebestelling wordt vaak nog een korte toespraak gehouden en vervolgens kunnen mensen op hun eigen manier afscheid te nemen van de overledene.
Vaak is er vervolgens gelegenheid om in een zaaltje de nabestaanden te condoleren of ook zelf gecondoleerd te worden.