Jij bent al stoer
In deze coronatijd wordt ontzettend veel geklaagd. Logisch? Ja, als je alleen kijkt naar wat je gister of vorig jaar nog wel kon en nu niet meer is dat een tegenvaller. Zeker als je niet weet hoe lang dat duurt. Maar dan zouden alle oudere mensen moeten klagen, want die merken regelmatig dat “het allemaal minder wordt.”
Maar wat schiet je er mee op?
De afgelopen tijd zijn heel veel mensen meer naar buiten gegaan, meer fietsen, meer wandelen, meer buitensporten. Hartstikke goed en heel leuk, je komt, vaak onverwacht, leuke mensen tegen, je maakt een praatje (op 1,5 meter afstand) en gaat letterlijk en figuurlijk vrolijk verder. Maar nu het slechter weer wordt gaat het om het VOLHOUDEN! En niet terugzakken in die klaagmodus. Pak je agenda, al dan niet digitaal, en zet daarin hoe vaak je die stevige wandeling, hardlooprondje, mountainbiken, etc. wilt doen. Niet alleen op de dag, maar ook hoe laat. En nu komt het: Op dat tijdstip ga je het ook doen! Niks tante Truus die op visite komt of wat en ook, nee jij hebt een afspraak met jezelf..
De eerste keer is het ff moeilijk als het net regent, maar je gaat toch! Na een uur kom je terug, misschien zeiknat, maar je voelt jezelf sterk. Je hebt dit toch maar ff gedaan. En na een paar keer kan je tegen anderen zeggen: “zeur toch niet zo, je moet het gewoon doen”. Want jij bent al STOER.