'Gevoel van oud en afgedankt zijn, dat heeft mijn lieve oma nu'
WOGNUM - Nicole Klijn uit Hoofddorp maakt zich zorgen om haar oma in Wognum. "Marco Borsato bracht in 1996 het lied 'Oud en afgedankt'' uit en dat is nu precies zoals mijn oma van 100 jaar zich op dit moment voelt in haar zelfstandige woning in Wognum. Ze zit letterlijk gevangen in haar eigen huis, waar welgeteld één keer per week één uur, één van haar kinderen op afstand mag langskomen."
'Ik wil jullie zien en spreken, mijn tijd is kostbaar, ik heb niet veel tijd meer!'
"Wat waren we blij toen zij destijds samen met mijn opa in deze zogenaamde 'inleunwoning' van het complex Sweelinckhof in Wognum kwam wonen. In dit complex zijn zelfstandige appartementen gesitueerd in een vleugel van het verzorgingshuis. Deze appartementen hebben een eigen opgang, maar waar nodig kan de zorg uit het verzorgingshuis binnendoor deze vleugel bereiken. Mijn opa had de ziekte van Parkinson en werd slechter ter been en door de overstap naar deze woning te maken, hadden ze een mooi appartementje op loopafstand van de winkels van Wognum."
Gezondheid opa ging achteruit
Ook toen mijn opa achteruitging in gezondheid was het erg fijn dat ze hier woonden, want nu kon de zorg van het aanliggende verzorgingshuis worden ingeroepen en heeft mijn opa tot zijn overlijden samen met mijn oma kunnen wonen. Na het overlijden van mijn opa nu ruim 15 jaar geleden, heeft mijn oma een hele tijd zonder zorgbehoefte in haar huisje kunnen wonen. De afgelopen jaren is haar gezondheid brozer geworden en heeft ze gaandeweg meer zorg vanuit het verzorgingshuis ontvangen en zijn mijn ouders en twee tantes meer mantelzorg op zich gaan nemen. Dit gaf veel druk op hen, u kunt zich voorstellen dat zij ook niet meer de jongste zijn, maar zij haalden hier ook veel voldoening uit door er voor haar te kunnen zijn."
De wereld ziet er anders uit door coronatijd
"Maar kijk hoe anders de wereld er op dit moment voor haar uitziet. Waar er eerst stappen werden genomen om het aantal bezoekers aan haar te beperken en wij als klein- en achterkleinkinderen niet meer bij haar kwamen, werd op 19 maart besloten de verzorgingshuizen dicht te doen en werden hierin de zelfstandige inleunwoningen binnen het verzorgingshuis Sweelinckhof ook meegenomen. Het besluit om de verzorgingshuizen te sluiten is gezien de impact van het coronavirus te volgen en aangezien de mensen die verzorging leveren in de inleunwoningen ook de verzorging leveren in het verzorgingshuis is de sluiting van de toegang tot de inleunwoningen ook te volgen."
Impact groot
"Maar de impact daarvan is immens groot. Waar haar mantelzorgers voorheen meer dan 28 uur per week bij haar waren, viel dit van de één op de andere dag weg. Het contact met mijn oma bestond tot vorige week uit twee keer per week kort videobellen met hulp van de verzorging en een dagelijks telefoontje (wat een uitdaging is als je slechthorend bent)."
Negen weken geen buitenlucht
"Natuurlijk doet de zorg haar uiterste best om alles zo comfortabel voor mijn oma te maken, maar de afgelopen negen weken heeft zij geen enkel moment buitenlucht gezien. Ze zit op haar stoel de dagen letterlijk uit te zitten. Waar oma in de eerste periode vooral liet blijken zich wel te redden en vooral hoopte dat haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen gezond zouden blijven, wordt daar over de dagen gezien dat de wanhoop van de situatie bij haar groter wordt."
Eén keer per week, één uur, één persoon op bezoek
"Inmiddels zijn de regels voor verzorgingshuizen vanaf 25 mei versoepeld. In de uitwerking van het verzorgingshuis Sweelinckhof houdt dit in dat er één keer per week, één uur, één persoon mag langskomen. Ondanks de zelfstandige opgang naar het huis van mijn oma wordt hier geen onderscheid in gemaakt. De frustratie van deze starre houding wordt groter als blijkt dat de zorg vanaf deze week ook weer geleverd gaat worden aan de zelfstandige aanleunwoningen, waar wel vrijelijk toegang is."
Kinderen willen er voor oma zijn
"Voor haar geliefden is oma natuurlijk oud, maar absoluut niet afgedankt! Haar drie, nog in leven zijnde, kinderen willen er maar wat graag voor haar zijn. Met het verruimen van de regels voor iedereen, lijkt de groep die juist verruiming het meest nodig heeft, vergeten te worden. Oud en afgedankt, niet door haar eigen kinderen zoals in het lied van Marco Borsato, maar door de maatschappij en niet gehoord worden in wat zij nu zelf echt nodig heeft. Praat niet over deze mensen, maar praat met ze. Wijsheid komt met de jaren hebben we allemaal geleerd."
Ouderen vereenzamen in hun huisje of verzorgingshuis, ondanks dat de zorg enorm haar best doet om het op te vangen. Help ze een handje.