'Wij zijn bang voor de eigen gezondheid en die van anderen'
Mijn naam is Jennifer van Vliet en ik ben opgeleid als Sociaal Pedagogisch Hulpverlener, in het verleden heb ik een aantal jaren gewerkt voor de stichting die crisishulpverlening biedt aan kwetsbare mensen. Crisishulpverlening was dus mijn vak.
Naast mijn werk als hulpverlener exploiteert mijn man al sinds twintig jaar Golfbaan de Vlietlanden, waar ikzelf nauw bij betrokken ben geweest en sinds zeven jaar ook voltijd werk.
Ik begrijp heel goed dat heel Nederland nu in de ban is rond om alle ontwikkelingen met betrekking tot de coronacrisis. Elke dag weer nieuwe mededelingen, nieuwe cijfers, nieuwe argumenten en debatten, het lijkt wel een sneltrein waar wij met ons allen in zitten en dat maakt mensen ontzettend bang.
Wij zijn bang voor de eigen gezondheid en die van anderen, bang voor de financiële en economische consequenties, bang om wel of geen beslissingen te nemen, bang om wat te zeggen en misschien nog banger ervoor wat anderen hiervan vinden of wat de consequenties daarvan zijn. Heel begrijpelijk en dit soort gevoelens zijn menselijk en horen helaas bij een crisissituatie, hetzij op landelijk of persoonlijk niveau.
Zelfs sommigen van onze politici maken nu gebruik van de bevolkingsangst om het kabinet tot bepaalde acties of maatregelen te bewegen. Het zelfde doen nu ook verschillende bonden om op deze manier maatregelen op te leggen aan verenigingen en bedrijven. In mijn ogen is dit heel erg jammer want angst is echt altijd een hele slechte raadgever.
Een van de eerste dingen die mij werd geleerd als crisishulpverlener is: Let op! Crisis is besmettelijk, voordat je het weet reageer jij impulsief in plaats van planmatig.
Beslissingen en interventies
Vooral in tijden van crisis is het heel erg belangrijk om te kijken wat de motivatie is achter bepaalde beslissingen en interventies. Worden deze genomen vanuit weloverwogen argumenten en na afweging van de verschillende risico’s en mogelijke consequenties of zijn deze vooral tot stand gekomen vanuit gevoelens van angst en paniek. Als het laatste het geval is, is mijn ervaring dat deze beslissingen vaak niet de juiste maatregelen met zich meebrengen om ook daadwerkelijk bij te dragen aan een verbetering of oplossing van een crisissituatie.
Echt waar crisis is a bitch en ik begrijp heel goed alle emoties die dit te weeg brengt en natuurlijk moeten wij alle de bestaande maatregelen naleven, ook wij met ons bedrijf zitten op dit moment op aanraden van de NGF in een volledige Lock-down. Ik hoop alleen dat alle mensen die te maken hebben met de beleidsontwikkeling over hoe om te gaan met het Coronavirus en welke maatregelen zijn noodzakelijk, het hoofd koel houden. Crisis heeft de nare eigenschap om alle innerlijke ruimte in beslag te nemen. Laat dit niet toe! Het lijkt dan alsof het hele leven alleen nog maar bestaat uit Corona maar dit is niet zo!
Echt waar toen ik vanochtend uit het raam keek waren gewoon de vogeltjes aan het fluiten en het gras was weer een beetje groener.
Beste mensen, ik wil iedereen oproepen die coronamaatregelen vaststelt, of dit nu bij jou in het klein thuis is met betrekking op jouw dierbaren of familie of voor een bedrijf, vereniging of zelfs landelijk niveau is, vergeet niet het gezonde stuk en behartig de maatregelen die door het RIVM zijn opgesteld.
Jij kent jouw thuissituatie, bedrijf of vereniging het beste. Kijk in hoe verre de opgestelde maatregelen van het RIVM toepasbaar zijn binnen jou eigen omgeving en wat dit betekend voor het besmettingsrisico van jouw eigen omgeving. Natuurlijk moet daarbij de volksgezondheid altijd vooropstaan en zeker geen persoonlijke of zakelijke belangen.
Toch breekt mijn hart als hulpverlener als ik zie wat er nu gebeurd. Mensen die in een sociaal isolement terecht komen, ouderen die eenzaam en alleen in hun woningen zitten en bang worden gemaakt om nog de deur uit te gaan.
Zoals door de politiek wordt aangegeven is het nog onduidelijk hoe lang deze crisis gaat duren. Misschien hebben wij het hierbij over weken of zelfs maanden. Ik ben dan geen arts maar ik weet zeker dat niet bewegen, eenzaamheid, en binnen zitten niet bepaald bijdraagt aan een goede gezondheid.
Ik denk dat daarom de oproep aan ons allemaal moet zijn, niet alleen wat kunnen wij allemaal verbieden of laten om besmetting met Corona te voorkomen, maar ook wat kunnen wij binnen ons land, onze Gemeente, ons bedrijf, ons thuis nog wel doen! Natuurlijk moet daarbij realistisch gekeken worden dat er geen verhoogd besmettingsrisico ontstaat en natuurlijk moeten wij de maatregelen van het RIVM handhaven maar wij moeten ook zorgen dat vooral de kwetsbare doelgroep in beweging kan blijven, wel de mogelijkheid houdt om op een veilige manier te bewegen in de buitenlucht, op een veilige manier boodschappen kan doen…..
Wat kunnen wij als mensen die buiten de kwetsbare groep vallen doen om ervoor te zorgen dat anderen zich niet geïsoleerd en eenzaam voelen.
Wat kunnen mensen, bedrijven en sportverenigingen nog wel voor elkaar betekenen!
Ik wil jullie daarom vragen, laat je niet gek maken door de crisis, ga niet mee in gevoelens van angst en paniek maar benader deze situatie vanuit liefde en betrokkenheid en laten wij denken in oplossingen!
Met vriendelijke groet,
Jennifer van Vliet.