‘Kinderen maken elkaar sterker’
TWISK - Het landelijke gevoel ontstaat onmiddellijk voor wie de Dorpsweg in Twisk oprijdt. Veel huizen zijn alleen te bereiken via een brug. Veel groen en ruimte.
Woonboerderij ‘Berakha’ een thuis voor velen
Ook bij een bezoek aan Woonboerderij Berakha waar pleegkinderen terecht zijn gekomen in een ontspannen wereld. De kinderen gedijen bij een stabiele basis, en een warm nest met structuur, waardoor zij zich ontwikkelen om uiteindelijk op eigen benen te kunnen staan.
Het echtpaar Martha en Klaas Groot, door de meeste kinderen Oma en Opa genoemd, is in 1994 begonnen met het opvangen van pleegkinderen. Klaas: ‘’Wij komen uit Enkhuizen en ondanks dat we zelf drie kinderen hebben, was het al veel eerder dat we kinderen in ons hart sloten. Eerst een vriendje van onze zoon en later ook nog eens twee broertjes. Zij zijn jaren bij ons gebleven.’’ Het is ons streven geworden dat we meerdere broertjes en zusjes uit een gezinssysteem toch bij elkaar laten wonen, zo kunnen ze samen herinneringen bouwen.
Eigen kamer
Toen de witloftrekkerij waar Klaas werkte failliet ging, kwam er een belangrijke beslissing voor de toekomst. ‘’We woonden toen al in Oosterblokker en door de komst van meer kinderen werd de ruimte te klein. En dan rijst de vraag ‘wat gaan we doen met ons leven.’ We verkochten ons huis en gingen in de omgeving kijken naar een grotere ruimte en dat werd onze huidige boerderij in Twisk.’’ In de woonboerderij, waar maximaal twaalf kinderen opgevangen kunnen worden, heeft ieder kind een eigen kamer, sommige compleet met eigen badkamer. Naast de grote en sfeervolle woonkamer, valt de enorme keuken op. ‘’We vinden het belangrijk dat kinderen als ze willen kunnen helpen met koken. We proberen de maaltijd gezellig te maken en eten altijd samen een de grote tafel.’’
Paarden
Tijdens een rondleiding buiten wordt het duidelijk dat de kinderen heel veel ruimte hebben om te spelen, de wereld ontdekken door te knutselen, bouwen, samenspelen, paardrijden (in een bak) en zelfs is er een plek waar kinderen, soms met een vriendje of vriendinnetje, een nachtje in een tentje mogen slapen. In de grote schuur verschillende ruimten, waar onder andere muziek gemaakt kan worden en voor de conditie een complete ruimte met fitnessapparatuur. Ook is er sinds vorig jaar een grote dagbestedingskeuken gerealiseerd die voor vergaderingen en bezoeken is te gebruiken. Aan alles is gedacht. Dit alles gebeurt voor Martha en Klaas vanuit hun christelijke levensovertuiging. ‘’Daarom noemen wij onze pleegzorgboerderij ‘Berakha’. Dat is Hebreeuws voor ‘niets zonder Gods zegen’. We gaan ook iedere zondag met z’n allen naar de kerk, maar dringen de kinderen helemaal niets op. Verder gaan een aantal kinderen op zomerkamp in Ommen en met de hele groep gaan we samen een kleine week op vakantie. Dat heeft altijd wat voeten in aarde, maar als we eenmaal op de plek van bestemming zijn, dat is het genieten. Op zulke momenten merk je ook dat de kinderen elkaar sterker maken. Ze bloeien helemaal op.
Structuur
Klaas: ‘’Wij vormen met de kinderen een (h)echt gezin. Geen enkel gezin draait vanzelf, dus ieder gezinslid heeft een eigen taak. De regelmaat van het gezinsleven biedt de kinderen structuur. Een keer per maand krijgen de meeste kinderen bezoek van hun ouders. En ze gaan natuurlijk naar school. Op onze boerderij kunnen kinderen en jongeren van vier tot en met negentien jaar, die een thuis nodig hebben, wonen."
"We hebben ervaring met kinderen die contactstoornissen, zoals ADHD of autisme hebben. We doen sinds drie jaar niet alles meer zelf, maar hebben een team met lieve mensen om ons heen die ons helpen. Hierdoor is de woonplek voor de kinderen in de toekomst gewaarborgd. Daarnaast hebben we ook hulp van buitenaf voor werkzaamheden zoals koken, wassen, vouwen, strijken of schoonmaken. Maar ook voor klusjes in en om het huis. Daar zijn we erg blij mee.’’
