Troost en bewondering
Tijdens onze dagelijkse wandeltocht in Andijk vanmorgen, keek ik over het water van de Molensloot aan tegen een bijna strak blauwe hemel, oeroude wilgenbomen met oranje groene takken en op de achtergrond huisjes en de dijk. Een prachtig uitzicht over de landerijen.
Schoonheid blijft te allen tijde
Schoonheid blijft, ook in deze moeilijke tijden. Want, laten we wel wezen, wat we nu meemaken hebben onze naoorlogse generaties,op de oliecrisis van 1973 na, niet eerder meegemaakt.
Cafés en restaurants dicht, alle bijeenkomsten afgelast en zelfs in winkelstraten en natuurgebieden mogen we niet te dicht op elkaar staan.
Voor mij persoonlijk betekent het dat we mijn moeder in een verpleeghuis niet mogen opzoeken, ons wekelijkse uitje met koffiedrinken bij de HEMA niet doorgaat en er voorlopig digitaal vergaderd gaat worden. Allemaal noodzakelijke maatregelen ten behoeve van de volksgezondheid, want het gaat hier niet om slechts een griepje, zoals ook ik in het begin heb gedacht.
Doe dingen waar je anders niet aan toekomt
We vervelen ons niet, genoeg te doen, waar je anders niet aan toekomt. En je leert en ziet zaken waar je anders niet zo mee bezig was. Ik zie een wereld voor me waar versneld het fysieke geld verdwijnt, digitaal vergaderen steeds normaler wordt, en er wellicht anders en kritischer aangekeken wordt naar het steeds maar groeiende aantal massale evenementen en ons reisgedrag. Virussen kunnen zich daarmee razendsnel verspreiden.
Voorlopig moeten we het doen met een wandeling, een mooi boek of troost TV. Laatst genoten van de herhaling van het EK voetbal in 1988. En... grote bewondering voor de mensen, die ons voedsel produceren, zorg verlenen en allen die Nederland nu draaiend houden!
Ria Manshanden,
fractievoorzitter GroenLinks Medemblik