'Soldaten haalden mijn vader en ik bleef alleen achter'
ONDERDIJK - Men zou haast vergeten dat dodenherdenking en bevrijdingsdag binnenkort plaatsvinden. Dat er geen bijeenkomsten zijn, wil niet zeggen dat men niet herdenkt of stilstaat bij 75 jaar bevrijding. Trudy Grooteman-Leger schreef in 1995, Nederland was toen vijftig jaar bevrijd, haar verhaal over haar onderduikperiode tijdens de Tweede Wereldoorlog. Trudy overleed in 2006 en schreef haar herinneringen op, zodat men niet vergeet wat er in die tijd heeft afgespeeld. Laten we dus even stilstaan bij deze o zo belangrijke dagen.
Trudy Grooteman warm opgevangen door Onderdijkers in WOII
Mijn naam is Trudy Grooteman-Leger, bij velen ben ik wel bekend. Ik ben geboren in 1936 in Amsterdam als een Joods meisje. Toen ik 6 jaar werd moest ik, net als alle andere Joodse mensen, met de Davidsster op de revers van mijn jasje lopen. Er waren steeds razzia's in de stad, maar daar kan ik me niet zoveel van herinneren. Wel weet ik dat mijn vader tegen me zei: "Als er soldaten komen in huis, dan moet jij achter die grote canapé gaan zitten en je muisstil houden".
En de soldaten kwamen en mijn vader werd voor mijn ogen weggehaald en ik bleef alleen achter in het huis. Vader had wel gezegd dat ik naar een tante moest gaan als alles weer veilig was. Maar die tante was niet thuis, dus ben ik maar weer naar huis gegaan.
Joodse Schouwburg
Hoe lang ik alleen in huis gebleven ben, weet ik niet meer. Iemand heeft me op een gegeven moment uit huis gehaald en me gebracht naar de Joodse schouwburg. Daar zaten vele Joodse mensen te wachten op transport naar Duitsland. De kinderen zaten daar apart. Vandaar uit is het verzet in beweging gekomen.
Lees verder op pagina 3.