'De kans covid-19 te krijgen, is reëel'
MEDEMBLIK - Annelies Zeijlemaker (42) uit Medemblik heeft met veel maatregelen van het kabinet te maken gehad, sinds de uitbraak van covid-19. Niet alleen is ze moeder van dochters Ayla (14) en Aimee (12 ), haar moeder woont in een verzorgingshuis, haar vriend Johan woont in Groningen én ze is verplicht om zoveel mogelijk thuis te werken. "Maar daar lijdt mijn humeur niet onder", zegt Annelies, "ik blijf positief en roei met de riemen die ik heb."
Annelies mist contact met vriendinnen en collega's
Om haar administratieve werk bij Stichting Esdégé-Reigersdaal in Heerhugowaard te kunnen doen, carpoolt Annelies. "Maandag en dinsdag word ik normaal gesproken opgehaald, maar sinds 15 maart werk ik thuis. Ik vrees dat het nog wel een tijdje duurt voordat we weer gezellig met zijn drietjes in de auto zitten. Als we weer naar kantoor mogen, hebben we te maken met die anderhalve meter samenleving. Ik heb werkelijk geen idee hoe dat in zijn werk gaat? In theorie zou dat betekenen dat we eigenlijk niet mogen carpoolen."
Thuis werken
Annelies vindt het prettig om thuis te werken, merkt ze. "Het scheelt enorm dat de wekker door de week een stuk later gaat dan normaal en het scheelt reistijd. Ook gaan de kinderen nergens heen, geen clubjes en vrijwel geen afspraken met vrienden en vriendinnen. Geen ratrace, niets. Wat een rust!", lacht ze.
"Zeker de eerste weken was het voor ons allemaal een beetje van: 'met drie weken is alles weer als vanouds', laten we nu onze rust pakken. Dat was zeker nodig met de liefde op afstand, drukke kantoorbaan, schoolgaande kinderen, moeder in Martinus, enzovoorts. Voordeel is nu wel dat Johan lekker veel bij ons is. Of hij nu in Groningen thuiswerkt of hier."
Gemis
Voor de Medemblikse gaat alles gewoon door: werk, huishouden, kinderen. "Het is alleen wel allemaal een stuk overzichtelijker. Echter naarmate de tijd vordert, merken we dat we er graag weer op uit willen. Weer even bij vriendinnen koffiedrinken of naar de bioscoop. Ik mis mijn vriendinnen enorm. Ook voor mijn dochters wordt het niet makkelijker. Zij missen de contacten met vriendinnen en het fysieke samenzijn op het schoolplein, wat zo onontbeerlijk is op deze leeftijd. Netflix is op het moment zeer geliefd, bij het hele gezin trouwens. En oh, wat mis ik mijn collega's van kantoor; de gezelligheid en sociale contacten. Dat geeft mij altijd veel energie, dat mis ik echt. Net zoals de ritjes van en naar kantoor."
Quarantaine
Moeder Swagerman woont in Omringlocatie Martinus in Medemblik. "En dan mijn moedertje, dat doet mij zo'n zeer. Is ze 82 jaar, zit in quarantaine en kan ze geen kant op. Dat moet echt een drama zijn voor mijn moeder. Ze ging ondanks haar invaliditeit zeer regelmatig eropuit. Omdat mijn moeder doof is, kunnen wij ook niet met elkaar bellen. Dat doet dubbel zeer. Gelukkig is ze in het Martinus in uitstekende handen en organiseren zij daar allerlei activiteiten. Uiteraard volgens de richtlijnen van het RIVM. Het zorgpersoneel verdient echt een pluim! Laatst heb ik het zo kunnen regelen dat mijn moeder op een afgesproken tijdstip samen met de zorg even buiten stond toen ik met Ayla en Aimee bij het hek stond. Het was heel fijn om elkaar even te zien, maar oh, wat had ik een brok in mijn keel", vertelt Annelies.
Lees verder op pagina 3.
