Karel de Eenzame (4)
"Drieka en ik waren er zeker van dat onze liefde door haar ouders niet zou worden goedgekeurd. Om toch met elkaar te kunnen trouwen, namen wij het besluit dat zij zwanger zou worden. Ik moet je zeggen dat ik dat geen onaangename bezigheid vond. Toen zij zwanger was, trok ik de stoute schoenen aan om de boer toestemming te vragen om met zijn dochter te mogen trouwen. Ik vertelde daarbij dat zij van mij in verwachting was. Schrijver, je hoeft niet zoveel fantasie te hebben om je te kunnen voorstellen hoe de boer op mijn mededeling reageerde. Hij schold mij met stemverheffing uit voor alles wat lelijk was. Mijn 'beloning' voor het zwanger maken van zijn dochter was ontslag op staande voet. Voordat ik de deur van de deftige kamer van de boer dichttrok, maakte ik nog de opmerking dat wat hij ook zou ondernemen, ik toch met zijn dochter zou gaan trouwen. Ik had mijn plunjezak al ingepakt in mijn kamertje staan omdat ik op een dergelijke reactie van de vader van Drieka had gerekend. Ik haalde mijn bagage op en verliet met opgeheven hoofd het erf van de boerderij.
Door Arie Bax
Ik wilde niet naar huis want dan zou ik weer geconfronteerd worden met dat loeder van een stiefmoeder. Ik nam mijn intrek in een logement in de buurt en stuurde Drieka via een losarbeider van haar vader een berichtje waar zij mij kon vinden. Ongeveer een week later kwam de vader van Drieka bij mij in het logement en deelde mij koud en zakelijk mee dat hij zijn dochter ook had weggestuurd en dat hij voor haar een klein arbeidershuisje had gekocht in een dorpje in de buurt. Daar zou ik haar kunnen vinden. Verder deelde hij mee dat hij en zijn vrouw de huwelijksakte zouden gaan tekenen op het gemeentehuis. Zonder enige vorm van emotie voegde hij daaraan nog toe dat hij geen dochter meer had en dat hij zijn voormalige dochter onterfd had. Ik moest zelf maar zien hoe we aan de kost moesten komen.
Toen de boer vertrokken was, ging ik naar het door hem opgegeven adres. Daar trof ik Drieka. Het was een aardig huisje maar de inrichting was meer dan karig. Die bestond uit een tafel, een paar stoelen, een kast, een bed en een beetje keukengerei. Een paar weken later trouwden wij zonder de aanwezigheid van onze ouders, met alleen twee gemeenteambtenaren als getuigen."
Lees volgende week verder