Arie Bax, de schrijver van 'Karel de Eenzame'.
Arie Bax, de schrijver van 'Karel de Eenzame'. (Foto: vincentdevriesfoto.nl)

Karel de Eenzame (6)

"Ik maakte mij onder andere samen met anderen schuldig aan verduistering. Ik werd daarvoor veroordeeld en toen ik na het uitzitten van mijn straf uit de gevangenis kwam, stond ik met lege handen op straat. Omdat er thuis verschrikkelijke dingen waren gebeurd, kon ik niet meer naar huis. Ik werd een zwerver en raakte volledig aan de drank."

Door Arie Bax


"Om mijn drankzucht te kunnen betalen, verhuurde ik mij als losarbeider en sliep dikwijls op de hooizolder van de boeren waarvoor ik werkte. Ik werd zelfs een keer veroordeeld voor landloperij. Die veroordeling deed mij beseffen dat als ik in mijn leven het roer niet om zou gooien, ik aan mijn drankzucht ten onder zou gaan. Ik liet van de ene op de andere dag de drank staan. Ik heb daarna nooit meer een druppel gedronken."


"Ik werd inwonend bij een weduwe zonder kinderen en ging weer als landarbeider aan het werk. Van het loon dat ik verdiende kocht ik kleine antieke dingetjes die ik dan op vlooienmarkten met winst verkocht. Deze handel ging zo goed dat ik kon stoppen met het werken bij de boer."


"Ik huurde dit winkeltje. De eerste jaren ging de handel goed, maar ik vereenzaamde verschrikkelijk. Ik heb nog weleens geprobeerd met mijn kinderen in contact te komen, maar zij gaven mij onomwonden te verstaan dat ik voor hen al dood en begraven was. Mede door deze opstelling van mijn kinderen ging ik mij afzetten tegen alles en iedereen. Ik verzorgde mijzelf slecht en ik maakte van mijn huis een vuilnisbelt. Ik werd gemeden als de pest."

Lees volgende week het laatste deel