Column Annelies Spaargaren
Welwillendheid
De tijd waarin we nu leven doet een beroep op ons te leren omgaan met de veranderingen die op dit moment gaande zijn. Het nodigt je uit je eigen standpunt en je rol daarin te bepalen en naar buiten te brengen wat er in je leeft. Dit vraagt om te luisteren naar onze eigen innerlijke stem om te voelen wat wel of niet kloppend voor ons is.
Het is van belang om daar diep van binnen naar te leren luisteren en op een hogere kracht te vertrouwen. Het verlangen naar zekerheid wordt daarbij erg op de proef gesteld.
Het besef dat er geen enkele zekerheid bestaat behalve de zekerheid dat alles verandert, helpt je daarbij. Ga met de stroom mee, net als een dansend golfje in de zee.
Probeer dan niet de loop van de dingen te veranderen. Vaak hebben we meer last van ons verzet tegen dingen die gebeuren dan van de dingen zelf.
Het aanvaarden dat iets is zoals het is, geeft innerlijke rust.
De boodschap die hierin verborgen zit, vraagt van jou om goed bij jezelf te blijven en kalm te midden van de woelige baren, als een rots in de branding te blijven staan.
Dit helpt je te putten uit eigen bron en voorkomt dat je niet langer als een speelbal stuurloos ronddobbert. Vanuit welwillendheid inzien dat alles er mag zijn en het recht heeft te bestaan, draagt ertoe bij dat de verborgen wijsheid tot zijn recht komt.
Je blijft vol vertrouwen geloof hechten aan dat wat je hart je ingeeft, los van dat wat anderen ervan vinden.
Dit doet me denken aan het verhaal van die éne zeester, waarover een jongen die op het strand wandelde zich ontfermde.
Hij zag dat het vloed was geweest en dat de golven honderden zeesterren op het strand hadden achtergelaten. Maar nu werd het eb en konden de zeesterren niet meer met het water mee terug naar de zee. Als ze op het strand blijven liggen en niet meer in de zee terecht komen, gaan ze dood. Jammer, want zonder water kunnen ze niet leven.
Ze zouden onherroepelijk omkomen voordat de volgende vloed hen weer bereikte.
Daarom pakte het jongetje elke keer één van de talloze zeesterren op, die hij terug in de zee gooide "Waarom doe je dat?" vroeg een oude man.
"Het strand is kilometers lang. De meeste komen toch om.
Wat voor verschil maakt het uit als je er een paar redt?”
Het jongetje keek naar de spartelende zeester in zijn handen en zei:
"Nee, voor de meeste maakt het niets uit, maar voor deze zeester wel degelijk."
En hij gooide hem terug in zee, zodat hij weer de ruimte kreeg en zijn eigen plek kon innemen.
De vraag is nu: in hoeverre durf jij je eigen plek in te nemen en eerlijk, oprecht en kwetsbaar te zijn? Deze jongen roept je daartoe op, want hoe lang of hoe kort je ook leeft, hoe veel of hoe weinig je kunt doen, dat éne gebaar is van betekenis.
Door elkaar tegemoet te komen, kan het leven van zoveel mensen veranderen.
Dit betekent dat je ruimte in jezelf hebt geschapen en vanuit bewegingsvrijheid kunt handelen, zonder in angst, twijfel of verwachtingen te schieten.
Als je je daartoe ook geroepen voelt, raad ik je aan je dromen te volgen.
Vaak worden dromen begraven door de beproevingen en de teleurstellingen die je in je leven hebt meegemaakt. Beschouw dit als een bemestingsproces.
De dromen gaan namelijk niet verloren, want net als bij een zaadje dat je in de grond stopt ontstaan er worteltjes. En met een beetje water, liefde en aandacht wordt jouw droom dan weer tot leven gewekt. Wat jij wil en waar jij naar verlangt kan dan misschien wel zo groot en sterk worden als een appelboom, die prachtige vruchten voortbrengt.
Het vraagt om moed om je bloot te stellen aan het grote avontuur van je leven.
Er is maar één persoon die jouw unieke stem in de wereld kan laten horen: JIJZELF
Herken je jezelf in dit verhaal?
Durf jij je stem te verheffen en op te gaan staan?
Heb je de moed je op te richten of laat je toe dat je monddood wordt gemaakt en mensen jou de mond snoeren?
Jouw leven is jouw reis……..De keus is aan jou!
Annelies Spaargaren
Eye-Openers
E mail: info@eye-openers-therapy.com
Telefoon: 072-5317053
Website: www.eye-openers-therapy.com