Een kinderdrama (6)

Het kind werd door hen met open armen ontvangen en nadat zij het verhaal hadden gehoord kreeg Jan de garantie dat hun kleindochter met liefde in hun gezin zou worden opgenomen en verzorgd. Toen hij later weer richting huis reed, stonden er tranen van dankbaarheid in zijn ogen. Hij schudde zijn kop en verzuchtte: 'Verd... Ik ben in een dag van dat meisje gaan houden.'

Door Arie Bax

De volgende dag was Jan weer de gewone agent. Een nieuwe dag met een nieuw geluid.

Toen de dagen voor Kerstmis aanbraken, ging opa met zijn kleinkind naar het tuincentrum en zij kochten daar samen een kerstboom. Thuis gekomen bleek oma de doos met kerstversiering, die al jaren ongebruikt op de zolder had gestaan, voor de dag te hebben gehaald.

Samen met opa en oma mocht zij de kerstballen en de lichtjes in de kerstboom hangen. Toen dat was gebeurd, klom ze bij oma op schoot, legde haar hoofdje tegen haar borst en zei: 'Wat is hij mooi hè oma? Nu wordt het echt Kerstmis.' Oma drukte een zoen op het hoofdje van haar kleindochtertje en zei: 'Ja mijn kind, nu wordt het voor ons echt Kerstmis. Jij bent ons kerstkindje. In dit huis zal er voor jou altijd vrede zijn.'

Oma leerde haar kleindochter het oude kerstlied 'Stille nacht' en op kerstavond ging opa met haar naar buiten. Daar keken zij samen naar de sterrenhemel en opa vertelde haar daarbij het kerstevangelie en zij zongen samen: 'Stille nacht, heilige nacht...'.

Voor het kleine meisje was een geheel nieuw leven aangebroken. Het gescheld en gevloek van haar ontaarde moeder was voorbij en maakte plaats voor een rustig en liefdevol leven bij haar grootouders op de boerderij. Daar kon zij echt kind zijn.


Waarde lezers,

Wanneer je met Kerstmis de blije gezichtjes van je kindjes of kleinkindjes ziet, bedenk dan even dat er ergens op de wereld kindjes zijn die geen Kerstmis kunnen vieren omdat volwassenen de vrede met voeten treden. Maar een klein momentje van bezinning om daarbij te beseffen dat wij en onze kinderen het zo geweldig goed hebben.

VREDE OP AARDE, zeg mij maar waar.