Gedicht Atti Smit-Ran
De Zee
Onberekenbare zee, hoe jij ook stroomt,
schuimkoppen blaast of raast.
Mijn ziel afbreekt tot op het bot
vind ik mijn rust en kalmte terug bij jou
mijn wilde zee!
Jouw zilte kussen geven mij wat mij
door anderen werd ontnomen!
In die zilte, zoute zee vind je geen tranen terug
van woede, spijt en pijn.
De golven spoelen alles weg, geen lief, geen leed
geen haat blijft over.
Zelfs jouw liefde neemt hij mee.
De Schepper van de wind en van
het wilde water
neemt mij nu bij de hand om nooit meer los te laten.
Voorgoed verankerd in Zijn Liefde!
Atti Smit-Ran
