Wieringse gaat fysiek zware uitdaging aan voor KWF en Hospice Schagen

2 juli 2021, 00:00 Algemeen

WESTERLAND - ‘Ben jij wel goed bij je kokosnoot?’. Deze vraag krijgt Jessica Derks (45) uit Westerland om de haverklap om haar oren. En dat is niet zo verwonderlijk als je weet dat deze doorzetter ondanks haar handicaps regelrechte uitdagingen aangaat zoals het beklimmen van de KaunertalerGletscher in Oostenrijk en de Mont Ventoux in Frankrijk, straks in september.

‘Ik wil de Mont Ventoux op pure armkracht bedwingen’

Vanaf haar 12e levensjaar is de in Callantsoog geboren Jessica woonachtig op Wieringen waar ze samen met haar man Frans Dam en hun twee Labradors op een heel mooi plekje middenin het groen woont. Inmiddels zijn er op Wieringen nog maar weinigen die de naam Jessica Derks nog niet eerder hoorden, want Jessica doet van zich spreken.

Pech

In het leven van deze bikkel was tot 2006 nog een vuiltje aan de lucht, maar dat veranderde na een ski-ongeluk welke haar leven volledig op z’n kop zette. “Het was niet eens een opzienbarend ongeluk, maar doordat ik redelijk goed kon skiën zaten mijn bindingen vrij strak. Omdat ik helemaal niet hard viel lieten die bindingen niet los en dat was mijn pech. Ik liep drie breuken op aan de onderkant van mijn knie en de bovenkant van mijn scheenbeen. Ik werd meteen geopereerd in Oostenrijk, waarna een traject startte met nog eens negentien operaties. Uiteindelijk resulteerde dit alles in 2013 in een bovenbeenamputatie.”

Doel

Wie denkt dat de Wieringse bij de pakken zou gaan neerzitten heeft het mis, want lopen met een prothese werd het volgende doel. Een doel dat nimmer werd behaald omdat Jessica in 2015 met de diagnose borstkanker te maken kreeg. “Opnieuw volgde een zwaar traject met chemokuren en bestralingen. Gelukkig sloegen die behandelingen goed aan, maar met een dusdanig effect dat ik nu ook long- en hartpatiënt ben.” Tot overmaat van ramp kreeg Jessica vorig jaar maart opnieuw te dealen met een verschrikkelijke diagnose. “Ja, als je denkt dat je alles gehad hebt, kwam dit er ook nog bovenop. “Sinds vorig voorjaar weet ik namelijk dat ik ongeneeslijk ziek ben. Ik kreeg de diagnose uitgezaaide melanoomkanker met uitzaaiingen in hoofd en lichaam. Ik ben in een traject beland van bestralingen en immuuntherapie. Nu, bijna anderhalf jaar verder, ben ik langzaamaan herstellende. Elke drie maanden wordt een scan gemaakt om te zien hoe het staat met de tumoren en nieuwe uitzaaiingen.”

Tennissen

Jessica vertelt dat zij door deze gebeurtenissen anders in het leven is gaan staan. “Door de vele tegenslagen op het gebied van mijn gezondheid wil ik het maximale uit mezelf en het leven halen. Omdat ik sowieso geen type ben dat achter de geraniums gaat zitten, ben ik op een goed moment gaan rolstoeltennissen. Omdat ik voorheen al aardig tenniste, gaat het me in de rolstoel ook goed af. Ik kwam al vrij snel in het Nederlandse rolstoeltenniscircuit terecht en behoor inmiddels bij de eerste vijftien rolstoel-tennissende vrouwen van Nederland. Ik ben voorzitter van de rolstoeltennisvereniging in Alkmaar: ‘Rolstoeltennis Alkmaar’ bij TPC Daalmeer, en ook speel ik bij een valide tennisvereniging TC Middenmeer. Ik neem dan als enige rolstoeler met valide teamgenootjes deel aan de KNLTB competitie. En ik kan je vertellen; ik bied tegenstand hoor! Ik ben in de Noordkop inmiddels bekend bij vele tennisverenigingen aangezien ik ook meedoe aan KNLTB tennistoernooien, waarbij ik vaak de enige rolstoeltennisser ben.”

Handbiken

Het bleef niet bij tennis want sinds een jaar of drie heeft Jessica de smaak van het handbiken te pakken. “Tijdens een revalidatietraject in Heliomare hoorde ik voor het eerst over het ‘Helioheroesteam’. Dat team ging in 2019 de uitdaging aan om de KaunertalerGletscher in Oostenrijk op pure armkracht te bedwingen. De KaunertalerGletscher wordt gezien als de Alp d’Huzes voor rolstoelers. En ik besloot mee te doen! Opnieuw naar Oostenrijk, waar de ellende allemaal begon. Het vormde voor mij wel een extra trigger om mijn doel te halen.” Ze bereikte de top en heeft inmiddels een nieuwe uitdaging op haar bucketlist staan: het bedwingen van de Mont Ventoux op pure armkracht. “De beklimming van de KaunertalerGletscher heeft mij zo’n kick gegeven, dat ik nog een berg wil handbiken. En de Mont Ventoux stond op mijn lijstje. Ondanks alles ga ik er - samen met mijn buddy René Hoogland uit Oudesluis - helemaal voor. René heeft Diabetes type 1 en laat door zijn sportieve actie zien dat je ook met deze ziekte heel goed in staat bent om te sporten. Zelf ben ik momenteel flink aan het trainen, met en zonder René. De leden van mijn team waarmee ik de berg opga zeggen al; ‘Jes, jij komt boven. Is het niet linksom dan is het wel rechtsom, jij gaat het flikken op pure wilskracht. En als je het niet redt, is dat toch geen schande?’. En dat is natuurlijk ook zo”, meent Jessica die als enige handbiker deelneemt aan de Mont Ventoux.

Wilskracht

Lachend vervolgt ze: “Ik ga natuurlijk voor die top, ondanks het feit dat bijna iedereen hier denkt dat ik niet goed bij mijn kokosnoot ben. Dorpsgenoten roepen dingen als: “Je zit al in een rolstoel en dan moet je ook nog met een handbike op pure armkracht die berg op.’ Of; ‘Die berg op fietsen is al een uitdaging en je bent nog ziek ook!’. Dan zeg ik; ‘Ja ik kan wel achter de geraniums gaan zitten, maar dat lost ook niets op. Ik weet: er komt een moment dat ik nieuwe uitzaaiingen heb. Ik hoop natuurlijk dat het zo lang mogelijk uitgesteld kan worden, maar het kan ook zo zijn dat ik er eentje in mijn hoofd heb op de verkeerde plek en dat ik uitbehandeld ben. Ik weet dat ik niet heel oud word, maar ik sta er wel positief in. Ik zeg altijd dat ik teveel deuren in huis heb. Door die deuren komt er veel bij me binnen en dat houdt me op de been. Mijn vriendinnen zeggen ook vaak dat ze niet snappen dat ik het negatieve tóch weer kan ombuigen naar het positieve. Maar nogmaals: als ik achter die geraniums ga zitten wachten tot het mijn tijd is, dan heb je toch een saaie laatste tijd van je leven gehad? Ik heb zoiets van: ‘Ondanks mijn beperkingen sport ik veel en probeer ik mensen te motiveren. Aan mijn man Frans heb ik daarbij ook een hele goeie want die zegt: ‘Ga lekker tennissen en handbiken en stel het vooral niet uit.’ En natuurlijk gaat het de ene dag beter dan de andere, maar dat is bij iedereen zo.”

Sponsoring

Voor het beklimmen van de Mont Ventoux laat Jessica Derks zich sponsoren om geld te genereren voor het KWF en het Hospice Schagen. “Ik weet nu zelf hoe belangrijk het is dat er geld komt voor onderzoeken”. Het feit dat ik op deze manier voor dit doel die berg opga, motiveert me enorm. Misschien komen bepaalde onderzoeken voor mij te laat, maar voor andere zieke mensen niet. Als ik vijf jaar geleden deze diagnose had gekregen, was ik er waarschijnlijk al niet meer geweest omdat de immuuntherapie waarmee ik ben behandeld toen nog niet werd toegepast. Dus dat geld is hard nodig!”

Hieruit blijkt maar weer dat deze sportieve topper écht wel goed bij haar kokosnoot is...

Donatielink

Op www.jessicaderks.nl staat een donatielink. Van het geld dat Jessica bijeen ‘biked’ gaat 60% naar het KWF en 40% naar het Hospice in Schagen. Kijk ook op Facebook Jessica Derks of ‘Jessica gaat de handbikebattle’.