Agrariërs in de verdrukking
Vervolg voorpagina
Het is nog niet eens het feit dat ze Egmonders zijn, die wel eens te boek kunnen staan als eigenzinnig. Het is ook niet het feit dat er soms wel heel erg veel regels zijn voor hun bedrijfsvoering ("Wij mogen niet eens mais telen”). Heus, ze begrijpen ook de noodzaak voor andere vormen van energiewinning en daar dragen ze met hun bedrijfsvoering ook steeds meer aan bij. Nee, het is het boerenverstand dat hen doet zeggen: "Hoe kan de gemeente dit in vredesnaam willen, hier op deze schaarse topgrond, waar bovendien wereldwijd toeristen op af komen? Hoe kun je nou zoiets bedenken?”, zeggen ze als uit één mond. De verbijstering valt op de vroege ochtend van hun gezichten af te lezen. "Ons boerenverstand zegt nee, nee.”
Grond verpatsen aan subsidie-opstrijkers
Boerenverstand
“Straks zijn zonnepanelen weer uit de mode, of ze blijken toch niet rendabel te zijn en dan zit je met een enorme berg afval en waardeloos geworden grond.” Wat ze vooral willen uitdrukken is de verbazing over gebrek aan boerenverstand, over het weggeven van subsidies aan projectontwikkelaars, over het gebrek aan vindingrijkheid, over het gebrek aan mogelijkheden tot echte participatie.
Burgerparticipatie
“Er gaan, ook hier, zoveel gedachten rond om tot oplossingen te komen over maatschappelijke kwesties. Waarom wordt die capaciteit niet benut? Waarom burgers zo tegen de haren instrijken?”
Ze waren, misschien door een foutje, niet eens als eerste op de hoogte gesteld over dit plan, ze waren zelfs vergeten bij de uitnodiging voor de digitale participatieavond, afgelopen dinsdag. Maar dat is niet het belangrijkste.
“Voor dit gebied heeft de gemeenteraad geen opdracht gegeven. Wij zijn toch geen knip voor de neus waard als we niet zouden vechten voor deze hoogwaardige landbouwgrond?
Als we niet zouden vechten om een heilloze, verkwistende en landschapverpestende stap te voorkomen? En dan hebben we al iemand gehoord die het had over het aanleggen van mooie wandelpaden tussen de zonnepanelen.. Hoe gek moet het worden?
Duurzaam boeren vergt juist méér landbouwgrond.
En hoe moeten onze zonen en dochters nou hun motivatie voor dit vak behouden, als ze deze donkere wolken zien? Wij willen helemaal geen grote sommen geld, wij willen gewoon hier boeren en bijdragen aan een aantrekkelijke kuststreek en dat willen onze kinderen ook.”