'Sterven moet geen taboe zijn'
EGMOND AAN ZEE - “IK ben pas 77”, zegt Theo Groot. Na overleg met zijn vrouw Ted en zijn kinderen besloot de oprichter en nog altijd mede-eigenaar van onder meer hotel Zuiderduin een paar jaar geleden het terrein van de voormalige speeltuin aan de Sportlaan te kopen. Dat is in Egmond aan Zee de weg die na het stoplicht afbuigt buiten de dorpskern om naar de boulevard. In de eerste bocht daarvan is nu een complex verrezen met 25 recreatie-appartementen voor gehandicapten en daarnaast een werkelijk schitterend hospice voor mensen die nog slechts een levensverwachting van een paar maanden hebben. Jessica Zwart uit Egmond aan Zee had een droom. “Ik dacht dat er in onze regio een fijne plek moest komen om waardig te kunnen sterven, als het thuis niet kan.” In zeven jaar tijd heeft ze heel veel support uit de Egmonden ondervonden, uit alle lagen van de bevolking. De bijdrage van de familie Groot is in dat spel uitermate genereus te noemen. Afgelopen maandag opende Hospice Egmond haar deuren.
DOOR: ED BAUSCH
DROOM VAN JESSICA ZWART KOMT UIT
De ouders van Jessica Zwart-Neeter (Australië, 1961) kwamen in 1972 met hun gezin terug naar Nederland. Jessica, down under geboren in 1961, emigreerde dus eigenlijk naar Nederland. Het gezin kwam in Castricum terecht. Jessica trouwde een Derper en woont al lang in Egmond aan Zee. In haar werk in de zorg zag ze dat begeleiding van de laatste weken of maanden van patiënten beter zou kunnen. Zeven jaar geleden had ze een droom: een hospice in Egmond met alle aandacht voor mensen, die nog slechts een levensverwachting van enkele maanden hebben. Zonder hobbels komt niks tot stand en hobbels waren er zeker ook op haar pad. Maar doorzettingsvermogen valt haar niet te ontzeggen en dat werd ook gevoed door de alsmaar groeiende support voor haar gedachte, onder meer met huisarts Michiel Zwartkruis. Een pand vinden waar je iets van zou kunnen maken, dat viel niet mee.
Armetierig
In dat proces was ook Theo Groot gaan meekijken. “Ik vond de panden die in beeld kwamen te armetierig. Met de aankoop van de grond van de voormalige speeltuin ontstond de gedachte om nieuw te bouwen. We zouden er toch al een hijskraan hebben…”
Lees verder op pagina 3
