Kerst uit de lage landen
’N Lange toid leeën was er ’s n jôôie die de héle wéreld op z’n kop had zet. Z’n ouwe lui zoiden dat ‘r ‘n engel an ze verskenen was.
Door Joke Koopen uit Enkhuizen
Nah, dir hadde ze ’t vezelluf van op an. Ze mosten wel rap op rois want ’t was deer niet hillegaar pluis. ’t koind kwam uitoindelijk op ‘n barre beroerde plek. Geniesse ’n knap wiegie. Nei, ’t oindigde oigelijk in de krib.
Vezelluf
En wat je nooit zou gelouve beurde. Toen hadde ze ôôk al volk wat hoort had dat ’t koind op ze lag te wachte. Dus ginge ze an de reet, name ze de keméél bai z’n bieze en liepe zo de woestoin deur. Ze hoefden allien maar naar de lugt te koike. Den kwame ze d’r vezelluf.
Pittig hoidens
Nouw, twei ééuwen deur de toid verder het dat koind nag pittig indruk achterleiten. Iederien douwt nag as tradietsie ’n krippie onder ’n den. Bai katholieke was dat oigelijk nooit. Die boom den vezelluf. Dat was pittig hoidens oigelijk.
Later in de toid
Maar later in de toid koikt gien mens er nag van op. Dus houwe we ’t meer op dat dat ’t oiglijk bar bloie gezichten geeft. Déér gaat ’t om, hillegaar in deuze toid. Den sluiten we nou of met wat ze vroeger altoid zoiden.
Zalig kerstfeest