Jelle Attema klaar voor nog zo'n schaatsweekend
REGIO – Zaterdag 13 en zondag 14 februari 2021 gaan voor de ijsclubs de boeken in als een absoluut topweekend. Volop schaatsplezier voor jong en oud op een stijf bevroren baan. Staalblauwe hemel. Vriendelijk zonnetje in de rug. Zó mooi, dat was sinds 2012 niet meer voorgekomen.
Gaan we het deze winter nog een keer meemaken? Het kan vriezen en het kan dooien, maar in het eerste geval is de Commissie Natuurijs van de club er snel klaar voor. Jelle Attema: “De leden verwachten dan iets van ons. En dan moet hier goed ijs zijn.”
Waar eerste nog naar hartenlust kon worden geschaatst dobberen nu eendjes onbekommerd op het water. Weg sneeuw, weg ijs. Als het aan Jelle Attema (75) ligt, een van de vrijwilligers van Hard Gaat Ie, keldert de temperatuut weer en gaat het morgen – maar liever vanmiddag al – opnieuw stevig winteren. Als geboren Fries is dit het jaargetijde waarvan zijn hart onstuimig gaat kloppen. Hij is opgegroeid met schaatsen. Vanuit zijn ouderlijk huis stapte hij rechtstreeks met zijn ijzers op de bevroren ringvaart en dan zagen zijn ouders hem pas uren later weer terug.
Zijn baan bij de politie bracht hem in 1974 naar de Randstad en hij ging wonen in Landsmeer. Nog maar net nadat hij alle dozen had uitgepakt had hij al uitgevogeld waar zich de plaatselijke ijsclub ophield. Hij heeft zich aangemeld als vrijwilliger, werd daar achtereenvolgens wedstrijdsecretaris, voorzitter en opnieuw wedstrijdsecretaris. Hij is nauw betrokken bij schaatstrainingen- en activiteiten en pendelt tussen het terrein van Hard Gaat Ie en de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Daar fungeert hij als starter. “In de winter ben ik niet aanspreekbaar. Dag en nacht ben ik hier en ik kom alleen thuis om te eten", geeft hij de verslaggever mee.
Graag blikt hij terug op het topweekend dat de club en schaatsend Landsmeer onlangs ten deel is gevallen. Na overleg met ijsmeester René Segers waren de voorbereidingen getroffen. “Eigenlijk waren we één dag te laat open, maar we wilden een perfecte baan kunnen bieden. Eerst moest de sneeuw weg. Daarna hebben we een dun laagje water over het ijs gesproeid. Dat bevroor heel snel en toen hadden we een topbaan.”
Het vergde veel organisatie en werk om een superschaatsweekend te bieden, maar het loonde allemaal de moeite. Jong en oud reden hu rondjes en vooral van de kinderen heeft Jelle genoten.
IJs moet goed zijn
Volgens Jelle is de club het aan de leden verplicht om de juiste faciliteiten te bieden als het hard genoeg vriest. "Duizend gezinnen zijn lid en die verwachten iets van ons. Als er kan worden geschaatst, moet hier goed ijs zijn. Het zou in maart best weer eens kunnen gebeuren. Zo'n weekend kunnen we hier nog wel een keer hebben.”