Het Spoorwegviaduct
In 1937 liet de provincie Noord-Holland een nieuwe Provinciale weg aanleggen tussen Enkhuizen en Hoorn. Een obstakel was de spoorbaan bij Enkhuizen ter hoogte van de wachterswoning aan de westzijde van de Omgelegde Burgwal. Besloten werd daar de spoorbaan door te snijden en een viaduct aan te leggen met enkel spoor. De lengte hiervan was van landhoofd tot landhoofd 19 meter met daaronder een rijweg breed 5,5, een fietspad van 1,5 en een voetpad van
1,5 meter en daartussen in bermen. De bouwtijd was 8 maanden. Het viaduct werd in twee gedeelten aangelegd en bestond uit een onder- en een bovenbouw. De onderbouw werd gemaakt door de N.V. Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij te Utrecht f 34080 en de bovenbouw door de N.V. Alkmaarsche IJzer- en Metaalgieterij voor f 18.740. De stalen bovenbouw had een lengte van 22,8 meter en bij de aanbesteding werd verplicht dat al het ijzeren constructie- en laswerk in Nederlandse werkplaatsen moest worden gemaakt. Maar de levering van het staal gaf problemen, want dit kwam uit het buitenland en kon niet op tijd worden geleverd. Dit werk moest voor 1 mei 1937 klaar zijn en kon worden geplaatst na oplevering van de onderbouw. Het spoorwegverkeer kon tijdens de bouw doorgaan, daarvoor werd naast de bestaande spoorbaan een hulpbaan en noodbrug aangelegd met een lengte van 135 meter. Treinen mochten daar stapvoets overheen rijden. De bouw trok veel bewonderaars uit de omgeving. Zij zagen hoe de spoorbaan werd doorgegraven, grond werd afgevoerd, het viaduct werd gebouwd, nieuwe rails en wegen werden aangelegd. Half juli werd alles in gebruik genomen. Na een zware onweerbui op 14 augustus 1938 zag grondwerker J. van Doornik uit Enkhuizen dat er aan de oostzijde van het viaduct zand was weggespoeld en rails zweefden. Er was een gat ontstaan met een lengte van 2 tot 3 meter en een diepte van ruim 1 meter. Hij stelde de spoorwegchef op de hoogte, de eerstkomende werd gestopt en de passagiers moesten lopend naar Enkhuizen. Siem Duys
Archiefcollectief VOE