Annie Bijleveld-Mienis is een tevreden mens
ZUID-SCHARWOUDE - ‘Als je tevreden bent, ben je gelukkig, omdat je niets te wensen hebt’, luidt het gezegde. Dat kan niet iedereen volmondig zeggen, de meesten onder ons hebben namelijk nog wel wat te wensen. Maar Annie Bijleveld-Mienis behoort tot de groep zeer tevreden mensen. Afgelopen zondag 2 mei bereikte zij de prachtige leeftijd van 100 jaar en wie haar ontmoet, beaamt dat die eeuw leven haar niet af te zien is!
door Ben Wansink
“Eigenlijk is mijn geboortenaam Antje, maar die vind ik zo raar, die gebruik ik nooit, ik ben gewoon Annie!” De vrolijke vrouw die tegenover me zit, vertelt dat zij er eentje van een tweeling is. Zij was bij die geboorte op 2 mei 1921 nummertje twee en een broertje Jaap ging haar voor. Annie woog slechts 2 pond, haar broer had de rest ingepikt, hij woog 6 pond. “Maar ik was echter een voldragen kind en ben nu toch mooi 100, terwijl mijn tweelingbroer al langere tijd overleden is. Misschien omdat ik niet rookte en geen alcohol drink en geen overgewicht heb.” Haar man Piet overleed op 80-jarige leeftijd en was een verdienstelijke kok.
Echtgenoot Piet
Annie ontmoette Piet in haar geboortedorp Bobeldijk, waar haar vader eerste kaasmaker en bedrijfsleider in een zuivelfabriek was. Ze had het goed thuis, maar moest na de lagere school, bijna gebruikelijk in die tijd, meehelpen in het huishouden. Tot aan haar trouwen woonde zij thuis. De oorlogsjaren kwam het gezin goed door. In de zomermaanden werkte Annie bij het pension Carpe Diem te Groet en bij pension Heddes in Schoorl. Met haar even oude jeugdvriendin uit Bobeldijk, Maartje Meedendorp-Beunder, die eigenaresse was van Carpe Diem, heeft Annie nog steeds contact.
Klein behuisd
Annie verhuisde vanuit Bobeldijk met Piet naar Amsterdam, waar Piet als kok ging werken op de Oranje. Dit was een passagiersschip van de Stoomvaart Maatschappij Nederland. “Hij was daardoor niet altijd thuis, maakte verre reizen en iedere week moest ik zijn salaris ophalen bij de Schreierstoren.” De woning aan de Rozengracht, 3 hoog achter, was heel klein, er waren slechts twee kamertjes. “Toen ons eerste kind Nelly in 1953 geboren werd, was het soms echt behelpen. De kinderwagen stond ergens in een fietsenstalling geparkeerd. In 1957 werd onze tweede dochter Janny geboren en was het gezin compleet.” In 1955 verhuisde het gezin Bijleveld naar Sint Pancras en kreeg een kleine woning aan de Bovenweg. “Maar we waren altijd heel gelukkig, eindelijk woonden we vrij en waren niet langer inwonend zoals in Amsterdam. Vervolgens verhuisden wij naar de A.V.H. Destreelaan. Piet was zelfs een periode raadslid en verdiende zijn brood als kok bij het Hof van Sonoy in Alkmaar. Later werd hij kok bij Zonoord. Ik deed het huishouden en had mijn hobby’s. Ik vind het verenigingsleven prachtig, deed veel aan toneel, operette en gymnastiek. Ook was ik best handig achter de naaimachine, ik verveelde me nooit. Ook ben ik 50 jaar voor het KWF actief geweest, ik liep jaarlijks met de collectebus. Nu vul ik mijn dagen met het maken van een sudoku, maak ansichtkaarten, zit op de hobbyclub van Buitenzorg, speel klaverjas en volg het nieuws, lees de krant en ga om half elf naar bed.”
Heupbreuk
“Ik kreeg een nieuwe heup toen ik 94 jaar was en belandde in Magnushof in Schagen. Verder heb ik eigenlijk nooit iets bijzonders gehad, ben dus goed gezond. Nu ik zo oud ben wordt het gehoor wel minder en vergeet ik wel eens wat, maar dat is normaal op mijn leeftijd. Ook gebruik in nu een rollator. In 2014 kreeg ik de kans naar Zuid-Scharwoude te verhuizen naar een aanleunwoning aan de Dokter Wilminkstraat . Ik vind het hier geweldig, moet je eens kijken hoe groot het is, en mijn eten wordt verzorgd door Chantel, wat wil een mens nog meer?” Annie heeft vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen met de vijfde op komst in oktober, dat wil zij nog heel graag meemaken De kamer staat bomvol bloemen, waaronder een prachtig boeket van de gemeente.
“Ja, de burgemeester belde me, lief hè? Ik ben dus een heel tevreden mens, mijn dochters wonen dicht bij me dus heb niets te wensen.”
Lieve Annie, nog heel veel gelukkige jaren toegewenst!