Brokje als beloning
De oranje droom ruw uit elkaar gespat. Om snel te vergeten. Gebruik de vlaggetjes nog even om lekker te mijmeren of te fantaseren.
Stel je eens voor dat een hond kan schrijven. En dat je vrouw of vriendin het baasje is. Wie weet wat voor een lofzang dat dier haar zal toedichten. Doe eens gek, beeld je in dat jij dat beestje bent en schrijf haar zelf eens een (ouderwetse) brief.
Lief baasje, wat was dat romantisch hè, gisteren, die boswandeling. Ik knapte er zó van op. Jij toch ook, vrouwtje? Eigenlijk moet ik wat vaker blaffen dat ik dol op je ben. Jij moet toch wel een eindeloos geduld met mij hebben. Niet voor niets vind ik je een kanjer. Ik zou je echt niet kunnen missen. Zodra ik je zie voel ik vlinders in mijn hondenbuikje. Nou ja, niet altijd. Ik weet dat ik soms vreselijk kan zijn met mijn gejank. Dan zou je mij het liefst naar de maan schoppen, dat weet ik. En dat gegrom van mij om al die onbenullige dingen, daar heb jij ook zo’n gruwelijke hekel aan. Maar zodra die schaterlach weer uit jouw vrolijke bekje klatert, dan smelt ik. Ik zal je nooit pijn doen, dat weet je toch, baasje? Maar ja, soms schiet het er gewoon uit. Daar kan ik niks aan doen. Ik zal echt proberen mijn leven te verbeteren. Maar om nou elke dag te keffen dat ik stapel op je ben, dan geloof je dat toch niet meer. Gaaf idee hè, jou een brief schrijven. Vind je dat niet apart? Krijg ik nou een brokje van je? Jammer dat het nog geen dierendag is. Ik hoop dat jij wel een brokje van mij krijgt (in je keel).
'Scheur deze liefdesbrief eruit en geef de bezorger van de krant maar de schuld'
Heren, grijpt uw kans voor het te laat is. Scheur deze liefdesbrief er snel uit en geef de bezorger van het Nieuwsblad maar de schuld.
©Tom van Rossum