Wim Admiraal.
Wim Admiraal. (Foto: Aangeleverd)

Conversatie

Het praten met mensen om je heen is heel gebruikelijk, maar soms wel moeilijk. Heb je wel eens gesprekken gehad met dieren? Nou, onze zoon wel. Die had een kanarie bij wie hij alles kwijt kon. Na school vertelde hij alles en zijn kanarie 'Tweety' luisterde, keek en knikte af en toe met zijn kopje en scheen alles te begrijpen.


Thuis hadden we een herdershond, weliswaar een Duitse, maar deze luisterde heel goed. Als zij en ik thuis samen waren kon ik mijn emotie heel goed bij haar kwijt. Alleen als er tranen in mijn ogen waren werd mijn gezicht een stuk natter door die hele natte troostende hondentong. Want meedelen in verdriet en vreugde kunnen dieren heel goed aanvoelen.

'Als de hond en ik samen thuis waren, kon ik mijn emotie heel goed bij haar kwijt'

Heeft u ooit een kat gehad dan weet u ook hoe zo’n dier kan reageren. Bent u diep aan het nadenken over een probleem dan voelt u heel snel die kattenpootjes op uw schoot, die al draaiende zich aldaar nestelen om je vervolgens aan te kijken met een koppie van 'Vertel het me maar'. Want als je iets vertelt dan wordt er door het dier heel goed geluisterd. Kijk maar eens naar die ogen die af en toe naar binnen kijken om intern te overleggen.


En dan het edele dier, het paard. In Tegelen wist ik drie paarden te lokken zoals mijn vader het deed. Alle drie de dieren kwamen naar het hek en alsof het zo moest zijn deed de middelste van de drie een stap naar voren, keek mij met zijn prachtige ogen aan en duwde zijn hoofd tegen mijn borst als zijnde de woordvoerder van de drie.


Dan vraag ik u, wie luisteren nou eigenlijk beter: de mens of het dier? Als ik uitga van mijn gevoel dan denk ik dat dieren daar heel wat beter in zijn dan mensen!

Wim Admiraal