Afbeelding
Jan Alex Brandsma

Antwoord op de vraag van Dennis Glas: Gaat de zuurkoolcup dit jaar wel weer plaatsvinden?

Het zal weer lastig worden vrees ik omdat de organisatie van dit evenement minstens vier maanden voorbereiding kost…. Het wordt spannend. Voor Vrone, de organiserende vereniging, zou dit het 100-jarig bestaan alsnog een beetje luister bij kunnen zetten.

Wie bent u?

Ik ben Jan Alex Brandsma en woon in Broek op Langedijk. Ik ben getrouwd met Simone Dekker en we hebben twee mooie zoons, Jelle en Sietse. Ik werk op de csg Jan Arentsz in Alkmaar als directeur van de havo-vwo afdeling. Ook geef ik daar nog een klein beetje les in het leuke vak economie. In mijn vrije tijd besteed ik o.a. veel tijd aan het voorzitterschap van de prachtige voetbalclub csv BOL en ga ik graag kijken bij de sportieve prestaties van mijn zoons, die allebei voetballen.

Van wie bent u dr ien?

Abe Brandsma en Jeltje Brandsma-Wierstra, inmiddels beiden al lang overleden. Na hun trouwen verhuisden ze uit Friesland naar St. Pancras waar mijn vader ging werken als onderwijzer. Later werd hij hoofd van de school met de Bijbel aan de Bovenweg (nu Het Baken) en was ook lang actief in de politiek (Pancras was toen nog zelfstandig) en in het kerkenwerk. Mijn moeder was een soort onbetaalde conciërge voor de school waar mijn vader werkte (zo ging dat in die tijd) en ze gaf daar ook handwerklessen.

Wat heeft u met dit dorp?

Ik ben getrouwd met een echte Broekse en we wonen al weer lang in het voormalige huis van mijn schoonouders, waar mijn vrouw ook geboren is. Mijn schoonvader was tuinder en had zijn bollenboet achter het huis. Alles ging in die tijd nog met de schuit. De bollenboet is er niet meer, daar staat nu een nieuwe schuur. We wonen inmiddels al bijna dertig jaar in Broek op Langedijk en zijn betrokken bij het verenigingsleven (met name BOL) en de hervormde kerk alhier. We kennen hier heel veel mensen, dus ja, als oorspronkelijke Pancrasser ben ik toch behoorlijk Broeks geworden.

Wat vindt u de mooiste plek in Langedijk?

Als oud-Pancrasser wil ik graag de Benedenweg noemen, zo houd ik de Pancrassers ook een beetje te vriend. Een prachtige lommerrijke weg met karakteristieke tuinderswoningen en fraaie ruime erven eromheen. En tot slot de mooiste plek: het complex van csv BOL aan de Margrietstraat, fraai in het dorp gelegen, zoals het hoort voor een hecht met het dorp verbonden club zoals BOL is.

Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?

Dan blijf ik bij het voetbal: bijna drie jaar geleden, op 12 mei 2018, speelde BOL de beslissende wedstrijd voor het kampioenschap. De ontknoping was voor BOL geweldig, in de 97e minuut scoorde BOL de winnende 3-2 (er zijn beelden van), terwijl op een ander veld de concurrent letterlijk op hetzelfde moment een voorsprong verspeelde. Dit leverde BOL het kampioenschap op en promotie naar de eerste klas, ongekend voor zo'n betrekkelijk kleine club. Omdat er niet meer op was gerekend was de ontlading groot en de vreugde idem.

Uw advies aan onze burgemeester?

Ik zou haar willen adviseren onze fusiepartner goed in de gaten te houden, want ik verwacht weinig goeds van de nieuwe gemeente Dijk en Waard. Heerhugowaard wil maar één ding: groter worden en nog meer een stedelijke uitstraling krijgen. We horen van de bouw van een woontoren van bijna 70 (!) meter in het stationsgebied op loopafstand van het Oosterdel, hoe krijg je het verzonnen? De Grote Kerk in Alkmaar is de helft lager. Datzelfde Oosterdelgebied moet recreatief meer geëxploiteerd worden is een andere gehoorde wens van onze toekomstige partner (en ook in Langedijk te horen). De toeristische druk op een natuurgebied zal er alleen maar door toenemen, gadegeslagen door de bewoners van de twintig woonlagen tellende woontoren. Met zo'n partner is de wens om Langedijk landelijk te houden een stevige uitdaging… Mevrouw Kompier, doe uw best!

Welk advies was belangrijk voor u?

Ik heb een christelijke opvoeding genoten met een praktische inslag. Om met Merijntje Gijzen te spreken: 'doe wat je zegt, dan lieg je niet.' Dat probeer ik na te leven, met vallen en opstaan.

Wat moet men verder nog van u weten?

We hebben nu al bijna een jaar te maken met een lastige, onzekere periode. Wat ik zie is dat onze leerlingen desondanks hun best blijven doen om er wat van te maken, hoe lastig het voor hen ook is. Dat geldt ook voor de docenten die hun lessen digitaal moeten geven, maar dat zo goed mogelijk te doen. Ik heb daar bewondering voor en ben er trots op dat ik op een school als het Jan Arentsz mag werken.

Wie is uw opvolger?

Linda Strijbis-Vlaar: Je bent nu een paar jaar voorzitter van de Voedselhulp Langedijk. Hoe heb je dit tot nu toe ervaren en zie je ook dat door de coronaperiode er meer mensen een beroep doen op jullie stichting?