Afbeelding
(Foto: JB/RM)

Het Paracetamolletje

In de loop der jaren heb ik u laten merken, dat ik een echte senior ben. Door mij kwetsbaar op te stellen, gaf ik u mijn vertrouwen om heel dichtbij u te zijn. Soms lijkt het net of ik bij jullie lekker aan de koffie zit en dat voelt goed! Ik weet nog heel goed dat ik in het begin van de Tweede Wereldoorlog als een klein bang vogeltje de polder kwam binnenvliegen. 

Mijn grote zussen gingen onderdak zoeken en vonden dat bij vader en zoon Slijkerman op boerderij 'De Eersteling' bij de Drie Bruggen.

Wat een liefde en moed om een heel gezin in je woning op te nemen! Na zevenenhalve maand, verhuisden wij naar een oud huis, over het spoor. Het heette 'Gelria minor' (Gelderland in het klein), maar veel oud Poldernaren noemde het 'Pondarosa', omdat het op een huis uit een latere televisie serie leek. Mijn jongste broer en ik kropen onder het hele huis en leerde ik om niet bang te zijn voor spinnen, muizen en ratten.

 Nu denk ik dat ik dat 'stoere' nooit heb afgeleerd. Met mijn rollator race ik naar het winkelcentrum om boodschappen te doen en lijk een stoer oudje dat zelfs geen paracetamolletje nodig heeft. Waarom in vredesnaam willen wij vrouwen toch zo flink zijn en blijven? Vorige week werd het mij even teveel en vroeg om medicatie. Ik kreeg iets, waar ik verplicht de lange bijsluiter moest lezen. Erg aanlokkelijk, geen pijn meer, maar al kreeg je maar één tiende deel van de bijwerkingen, je op den duur als een zombie verder leeft en door gewenning steeds zwaardere pleisters nodig hebt! Lezen jullie weleens wat er allemaal in de bijsluiter staat? Mensen let op! 

Van een gezellige column aan jullie schrijven, zitten suffen in de stoel! Gelukkig heb ik met een nog helder hoofd voor de paracetamol gekozen. Liever met wat pijn de stoere senior uithangen, dan als een nu oud en zielig vogeltje in mijn kamer rond te fladderen. En stoer vind ik ook de jonge gezinnen, altijd met de kinderen in de weer en op de scholen allerlei taken op zich nemen als vrijwilliger. Ik in mijn eentje denk 's avonds weleens: "Nou nou, het is weer mooi voor vandaag!"

Voor jullie lieve lezers zit er meestal al een hele drukke dag op. Met de kinderen lekker in slaap met volle buikjes, kun je in dit land tevreden gaan slapen. Uitrusten voor een volgende drukke dag. 

Welterusten!