Willemien Koning, boerin en politica
vervolg van voorpagina
En dan met een serieuze blik: “Ik maak me zorgen over de plannen van de gemeente Langedijk om een windmolengebied in te tekenen aan de rand van Oudkarspel. Veel omwonenden zijn daar tegen. Er moet serieus naar hen geluisterd worden. De gemeente is nu als bevoegd gezag aan zet om te bepalen waar wel of geen windmolens mogen komen. Vanuit de Staten van Noord-Holland kunnen we nu alleen sturen op algemene regelgeving. Als CDA hebben we in Noord-Holland vorige maand een voorstel ingediend om molens alleen toe te staan als er echt draagvlak is onder de bewoners in de buurt.’’
Nuchterheid
Nuchterheid tekent Willemien, die idealist is op het gebied van toekomstvisie van het boerenbedrijf in Nederland en agrarische ontwikkelingshulp in kansarme landen, maar wel met de voeten stevig in de Langedijker klei. Sinds de discussie over de stikstof is het voeren van een boerenbedrijf in dit land er niet leuker op geworden. “De boeren krijgen de schuld van ongeveer de hele milieuproblematiek. Als de cijfers allemaal zouden kloppen, begrijpen wij dat, maar de modellen en rekenmethodes blijken keer op keer niet of niet geheel te kloppen. De nuance is verdwenen. Daarnaast heeft iedereen elke dag voedsel nodig dus je kunt de landbouw echt niet afschaffen. De laatste jaren hebben de boeren sowieso heel hard gewerkt aan de reductie van stikstof en andere emissies, maar het lijkt nooit genoeg. Ook is de waterkwaliteit enorm verbeterd sinds 1980, door ingrijpende aanpassingen in het mestbeleid en aanzienlijke vermindering van de nitraatbelasting. Vanachter een bureau is het makkelijk roepen dat alles anders moet en ook in de media praat iedereen elkaar na. De werkelijkheid ligt vaak een stuk genuanceerder. Nederland is het enige land dat zich zo druk maakt om de uitstoot van stikstof omdat bepaalde stikstofgevoelige planten in natuurgebieden, zoals veenmosrietlanden, niet goed zouden groeien. Ik ben óók voor een gevarieerd aanbod van natuur, maar ik vind wel dat Nederland hierin doorslaat. Door beter beheer van natuurgebieden kunnen we een deel van het probleem oplossen. Versterken van de biodiversiteit, onder andere meer plantensoorten, helpt ook. Daar kan iedereen die een tuin heeft ook aan meedoen. Ik ben blij dat ik het platteland een stem kan geven doordat ik namens het CDA in de Provinciale Staten van Noord-Holland zit.”
Verenigde Naties
Willemien was in 2018 de officiële Vrouwenvertegenwoordiger namens het Koninkrijk der Nederlanden bij de Verenigde Naties (VN) . In die hoedanigheid kreeg ze spreektijd bij de General Assembly in New York over het jaarthema ‘Kansen en mogelijkheden voor gelijkheid en versterken van de positie van vrouwen op het platteland'. ”Dat was een fantastische eer natuurlijk. Er waren vertegenwoordigers van 193 landen bij aanwezig. Daarnaast heb ik met veel mensen bij hulporganisaties van de VN kunnen spreken zoals de UNHCR en de WHO over het versterken van vrouwen op het platteland. Ook geef ik namens hulporganisatie Agriterra trainingen in vrouwelijk leiderschap voor vrouwen in landbouwcoöperaties. Daarvoor ben ik onder andere naar Ivoorkust en Ethiopië geweest waar ik met veel boerinnen heb gesproken. In die landen is bijna iedereen nog zelfvoorzienend met voedselteelt en betreft het zeer kleine bedrijfjes. Als ik daar vertel dat wij een familiebedrijf hebben met bijna 100 koeien en dat we al het werk zelf doen, weten ze niet wat ze horen! Maar doordat wij in Nederland zo efficiënt voedsel telen, kunnen mensen een ander beroep uitoefenen en is de impact op het milieu juist heel klein.”
Immer strijdbaar
Ondanks alle vraagstukken ziet ze de toekomst positief en blijft ze immer strijdbaar. "Mijn taak is niet klaar. Er verandert veel, ook in de agrarische sector. Het is belangrijk dat we toekomstgerichte en realistische regels opstellen. Met als doel een provincie en een land waar voedselteelt belangrijk blijft, waar boeren toekomst hebben, waar je goed kunt leven, wonen, werken en recreëren en die we met gerust hart kunnen doorgeven aan onze kinderen. Ik hoop dat de fusie tussen Langedijk en Heerhugowaard ons oplevert dat de sociale voorzieningen in de nieuwe gemeente op een goed peil blijven. Natuurlijk hoop ik ook dat er goed beleid blijft bestaan voor de land- en tuinbouw. Want het lijkt misschien niet zo, maar Heerhugowaard heeft veel meer agrariërs dan Langedijk. En zeg nou zelf, een Langedijk zonder de uitgestrekte landerijen met boerenbedrijven, dat willen we toch niet?”
