Heimwee naar een andere tijd
Bijna trek ik het rolgordijn weer naar beneden. Wat een ochtend - grijzer dan een oude grijze muis kan de morgenstond niet worden. Maar me omdraaien en stug blijven liggen kan ik niet!
Heel veel lezers van Hollands Kroon schieten 's morgens bij het afgaan van de wekker hun bed uit. Kinderen uit bed en de oudere jeugd, denk ik, een paar harde aanmoedigingen laten horen. In de meest jonge gezinnen is het spitsuur, wanneer je jaren, en niet ongelukkig alleen bent, kun je er toch weleens met weemoed aan terugdenken. Waarom eigenlijk?
Omdat alleen het geroezemoes en de warmte en gezelligheid blijft en let maar op hoe of we het over een aantal echt koude winters hebben.
De Molenvaart was in die jaren nog bevaarbaar en veel dieper, lag ijs van wel 20 cm. Wij wisten dat omdat bewoners brandgaten moesten hakken van de Duitsers. De oude Siem Smit, geen familie en zijn zonen konden prachtig rond rijden op de schaats. sierlijk scheef hangend van de ene kant van de Molenvaart naar de andere kant. En op de Spoorput roetsjte de jeugd op 'doorlopers' en houten 'blokkers' door elkaar zonder gehinderd te worden door een kunstwerk. Buurtbewoners hielden de baan schoon en Rudy wist muziek uit een luidsprekertje te toveren.
Het zijn zomaar herinneringsflitsen, maar ik denk dat de ouderen onder u daar nog dierbare gedachten over hebben.
Het verleden lijkt mooier dan het heden, maar de corona-ellende van nu, wens je niemand toe! Voor ons ouderen veel ellende, maar van jullie lekkere jonge jeugd wordt heel veel gevraagd. Houd het vol. Van mij mag je een keer hard vloeken als je alles maar 'heel' houdt.
Veel sterkte!