Mijn Lindeboom
Op een stil plekje in het park staat zij te pronken
Mijn lindeboom, stokoud, maar stralend als een jonge bruid
Haar takken glinsteren vochtig in de zon.
Soms zwiept haar groene kruin de opgevangen regen
als een zegen over het grasveld uit!
In de herfst laat mijn geliefde lindeboom haar blaadjes vallen
De laatste gele blaadjes kijken droevig om zich heen!
Straks liggen zij, bruinverkleurend op de grond
Waar ooit, de oude lindeboom als stek haar nieuwe taak begon.
Verdrietig om vergane schoonheid
houdt zij de zonnestralen vast rondom haar stam.
Want in de koude wintermaanden staat zij naakt
te wachten op de eerste groene blaadjes
aan haar takken en haar kruin.
Voor mijn geliefde lindeboom komt de lente weer tot leven!