Medewerkers van Het Geboortehuys blijken redders in acute noodsituatie
NOORD-SCHARWOUDE - Hoe dicht kunnen leven en dood bij elkaar liggen? Daar waar vele keren per jaar het eerste babygeluid te horen is en nieuwbakken ouders trots hun pasgeboren kind mogen vasthouden, was 11 januari een totaal andere situatie ontstaan. Suzanne Kruize- Wijker, verloskundige van het Geboortehuys aan de Voorburggracht, kreeg te maken met een acute noodsituatie en kwam meteen in actie!
door ben wansink
'Iedereen zou de basisregels van het reanimeren moeten kennen'
“Rond 17.00 uur was ik bezig met het spreekuur toen opeens de deur werd opengegooid door een zwangere. Zij vroeg of ik kon reanimeren. Ik ben gelijk opgesprongen, heb mijn collega Sofie - de echoscopiste - geroepen en zijn naar buiten gerend. Voor de praktijk lag een man op de grond. Ik zag meteen dat het mis was. De vrouw die mij geroepen had was verpleegkundige en was al aan het reanimeren. Sofie en ik hebben het van haar overgenomen en iemand had ondertussen al 112 gebeld.”
Jij gaf dus de reanimatie, heb je dit beroepshalve geleerd? “Ja, voor mijn beroep heb ik die kennis opgedaan. De vaardigheid van reanimeren houden wij door verschillende cursussen en nascholingen. Toevallig had ik deze recent weer gevolgd, dus zat het nog vers in mijn geheugen. Ik denk dat ik rond de 5 tot 8 minuten gereanimeerd heb, voordat we de AED (Automatische Externe Defibrillator), bij ons aanwezig, konden aansluiten. Ondertussen was er een voorbijganger bijgekomen, zelf werkzaam bij de Spoedeisende Hulp, en dus ook bekend met reanimatie en met het aansluiten van de AED. Met zijn drieën konden we de handelingen voortzetten. Van de hulpcentrale mochten we niet beademen in verband met Covid-19, waar ik het overigens niet mee eens ben. Als we geen AED hadden kunnen aansluiten, was ik toch wel met beademen gestart.”
Na de tweede shock kwam de ambulance, die binnen 7 minuten ter plaatse was. De patiënt was niet bij kennis, maar zijn hart had wel een ritme. "Het ambulancepersoneel heeft verdere middelen ingezet om de man te stabiliseren. Hij ging gelukkig stabiel naar het ziekenhuis. Mijn collega en ik zijn weer naar binnen gegaan om ons eigen werk weer op te pakken. Vol adrenaline.”
Nooit eerder hoeven doen
“Gelukkig heb ik als verloskundige nog nooit echt hoeven reanimeren, geen volwassenen of pasgeborenen. Ik heb een pasgeborenen wel eens moeten beademen, maar nooit hartmassage hoeven geven. Bij een pasgeborene gaat dit heel anders. Zowel het tempo van de hartmassage als de beademing. Bij een volwassene geef je mond op mondbeademing. Bij een pasgeborene gebruik je een beademingsballon en eventueel extra zuurstof. Wij hebben deze materialen altijd bij ons.”
Voorstander van reanimatiecursus
Suzanne is een sterke voorstander van reanimatiecursussen. "Iedereen zou de basisregels van het reanimeren moeten kennen. Ook al weet je niet precies het ritme of de frequentie, start altijd met iets te doen! De Hartstichting bijvoorbeeld biedt een korte cursus aan van een dagdeel waarin je leert te reanimeren en ook hoe je een AED moet aansluiten. Dit is echt niet moeilijk, iedereen kan dit leren en je hoeft geen medische achtergrond te hebben. Kijk eens online waar rondom jouw huis en werk de dichtstbijzijnde AED hangt. Je kunt zelfs een app vinden die je kan helpen tijdens de reanimatie (ww.hartstichting/reanimatie). Een cursus volgen is natuurlijk beter, maar beter iets dan niets! Iedereen mag een AED gebruiken maar door een cursus weet je hoe te handelen.”
De patiënt
Weet je hoe het nu met de patiënt gaat? "Nee, we hebben tot nu toe niet gehoord hoe het nu met meneer gaat. Dit is begrijpelijk, aangezien volgens de Wet op de Privacy deze informatie niet zomaar wordt doorgespeeld. Wij hopen natuurlijk dat hij het goed maakt!”