Het troosten van gevangenen
Van half maart tot half juni 2020 mochten gedetineerden geen bezoek ontvangen. Je zou verwachten dat na drie maanden alle tafeltjes tijdens het bezoekuur weer gevuld zouden zijn. Dat bleek niet het geval. Gevangenen kregen de keus: of een uur per week, aan een tafel met plexiglas ertussen, één bezoeker ontvangen, of een uur videobellen Het bleek dat het laatste bijzonder populair geworden was.
Eén van de gevangenen vertelt in een interview: Je kan bijvoorbeeld met het hele gezin tegelijkertijd praten; ook met familie in het buitenland. Je kan ook even buiten de gevangenis rondkijken. Al die mogelijkheden bestonden vijf eeuwen geleden niet. Toch werd de bevolking in 1504 ook opgedragen, de gevangen met caritaten (naastenliefde) te verlossen.
Dat is te zien in dit zevende tafereel. De weldoener op de voorgrond haalt geld uit zijn tas, mogelijk om te doneren voor een betere verzorging of om een onschuldige gevangene los te kopen. Ondanks dat gevangenen aan de polsen worden opgehangen, geketend of achter de tralies zitten staat Christus daar met in zijn linkerhand de wereldbol met kruis, terwijl hij met zijn rechterhand een zegenend gebaar maakt. Alle mensen hebben het recht om gehoord te worden?
Die gevangen verlost met caritaten, Het comt hier nae zÿder zielen te baten
Laten we nadenken over de mogelijkheid De 7 Werken van Barmhartigheid weer groots te presenteren in Alkmaar. Het resultaat: een plaats voor u in de hemel. Maar veronderstel dat die hemel niet bestaat? Misschien heeft John Lennon daar een oplossing voor gevonden in zijn song 'Imagine'?
Swanetta Vegter, HVA