Antwoord op de vraag van Jan Alex Brandsma: Zie je dat door de coronaperiode meer mensen een beroep doen op jullie stichting?
Het is alweer drie jaar geleden dat ik het stokje heb overgenomen van Gerdine Purmer als voorzitter bij de Voedselbank. Ik kijk terug op een mooie tijd, waarin we de Voedselbank verder hebben mogen professionaliseren. Denk bijvoorbeeld aan de voedselveiligheid, waar we vorig jaar een certificaat voor mochten behalen. Tegelijkertijd heb ik nog dromen na te jagen waarbij we nog meer kunnen betekenen voor onze doelgroep. Stap voor stap!
De gevolgen van corona beginnen we nu langzamerhand te merken. Er is een lichte stijging in ons klantenaantal te zien, maar ik weet bijna zeker dat er meer mensen voor in aanmerking komen, dus hoop dat nog veel meer mensen ons weten te bereiken en hulp aannemen.
Wie bent u?
Mijn naam is Linda Strijbis en ik woon in Broek op Langedijk. Ik ben getrouwd met Pieter Strijbis en moeder van twee fantastische jongens. Sinds begin 2018 ben ik voorzitter bij Voedselbank Langedijk, voorheen bekend als Stichting Er is Geloof, Hoop en Liefde. Daarnaast ben ik actief betrokken bij de kerk en de school van onze jongens.
Van wie bent u dr ien?
Ik ben de jongste dochter van Jacob Vlaar en Angeli Zewald en echte ‘import’. Zelf ben ik geboren en getogen in Alkmaar, maar mijn vader heeft roots in Opmeer en mijn moeder komt uit Arnhem. Pieter is wel een echte Langedijker die als zoon van P.C. Strijbis (voormalig pallethandelaar) en Thea Strijbis-Dekker (leerkracht met pensioen) opgegroeid is aan het Oxhoofdpad.
Wat heeft u met dit dorp?
Toen ik op mijn 17e tijdens een vakantie in Schotland tot geloof kwam, zocht ik een kerk. Ik wist dat twee klasgenootjes van mij naar de kerk gingen en vroeg met hen mee te gaan. Die kerk stond in Broek op Langedijk en daar ben ik eigenlijk blijven hangen. Een aantal jaar later kreeg ik verkering met Pieter en met het feit dat ons sociale leven grotendeels in Langedijk afspeelde, was ik hier niet meer weg te krijgen.
Wat is de mooiste plek van Langedijk?
Ik hou sowieso van het dorpse karakter, maar het mooiste plekje is voor mij toch wel het Oosterdelgebied. Dat besef was extra groot toen we er onlangs doorheen schaatsten, prachtig! Met mooi weer ben ik daar regelmatig te vinden en geniet ik van het weidse uitzicht. Ook als familie of vrienden van verder op bezoek komen, laat ik ze graag het mooie stukje natuur zien wat ons dorp rijk is.
Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?
De verwondering die ik had bij mijn eerste keer varen door het Oosterdelgebied (alweer heel wat jaartjes terug) en niet te vergeten begin 2012, toen ik voor het eerst op schaatsen helemaal naar de molen toe kon. Blij dat we dat dit jaar ook weer mochten meemaken!
Wat is uw advies aan de burgemeester?
De inschrijftijd voor betaalbare huurwoningen is vrij lang (ca 8 jaar). Hierdoor moeten mensen wonen in (dure) particuliere huurwoningen (vaak zonder huurtoeslag) en/of in woningen waar ze na een half jaar of jaar weer uit moeten. Dit zorgt voor geldtekort en veel stress, helemaal voor gezinnen, en dat heeft zijn weerslag op o.a. de gezondheid, school- en werkprestaties. Mijn advies is om te zorgen voor meer sociale huurwoningen, nieuwbouw of bijvoorbeeld bestemming op bedrijfspanden veranderen zodat er woningen van gemaakt kunnen worden. Een goed voorbeeld is woonvoorziening Estafette en de flexwoningen in de gemeente Haarlemmermeer.
Wat is het beste advies dat u zelf ooit kreeg?
'Hou van jezelf, dat doet God ook'. Ik kan soms erg teleurgesteld in mijzelf zijn als ik een fout maak. Mijn man zegt dan wel eens ‘Oh? Ben je niet perfect? Houdt God soms nu minder van je?’. Dat helpt mij te relativeren en te beseffen dat (ook) ik fouten maken mag, God dan niet minder van me houdt en de lat voor mijzelf niet te hoog moet leggen.
Wat zouden mensen echt van u moeten weten?
Onbewust had ik een vooroordeel van mensen die bij de voedselbank komen. Al snel leerde ik het tegendeel, dat het alle lagen van de bevolking raakt. Ziekte, echtscheiding, ontslag en/of faillissement, ieder heeft zijn eigen verhaal waardoor het even niet gelukt is. En ik ben nog meer gaan beseffen dat de mensen die om hulp vragen ongelooflijk dapper zijn. Ze steken niet hun ‘kop in het zand', maar willen juist wat aan hun situatie doen. Mooi om dan de opluchting daarna te zien en het zelfvertrouwen dat weer groeit.
Uw opvolger in deze rubriek?
Simone van Huizen. Jij werkt met jongeren, onderschrijf je de zorgen die er zijn om de jongeren in deze coronatijd? Wat zou je eventueel adviseren aan de jongeren en/of betrokkenen om hen heen?