SCHAATSTALENT
Voorzichtig buig ik me voorover, dat heeft Erben mij verteld. "Zoek je balans en zet de ene schaats voor de andere”, zei hij gisteren. Ik schrok wel een beetje toen een paar uur daarvoor coach Orie mij belde. "Je moet onverwacht invallen, tot morgen!” Ik heb wel getwijfeld om de uitnodiging aan te nemen, heb immers vanaf mijn 15de niet meer geschaatst. "Waarom jij, je kunt er niets van!”, zei mijn vrouw. Kijk, dat moet je tegen mij niet zeggen, dan word ik link. Dus heb ik schaatsen geleend, zo'n raar pak en ben naar Thialf gegaan. Gelukkig kreeg ik nuttige tips van Erben. "Niet te vroeg starten, want anders word je gediskwalificeerd!” Dat heb ik mijn oren geknoopt. Ik zie in de buitenbaan mijn tegenstander, één of andere Rus met de naam Youri Vladimir Sergei Korsakov, veel te moeilijk, ik noem hem gewoon Iwan. Ik zie dat hij diep door de knieën gaat en kijk tegen een rond, groot, gespierd achterwerk aan. Mijn billen zijn het tegenovergestelde, maar ik ben niet voor niets uitgenodigd, denk ik en wacht op het startschot. "Niet te snel weg!”, hoor ik Erben gillen. Ik wacht dus en dan gaat dat schot. Ik schrik ervan maar ‘niet te snel starten!', denk ik gehoorzaam. Dan die Erben weer: "Je moet gaan, eikel!” Ik knik en start mijn race, duizend meter is niet zo ver, maar na twintig meter voel ik mijn bovenbenen verzuren. Ik recht de rug moeizaam, oef, en kijk waar Iwan is. Ik zie hem niet, maar dan, plots, een flits.. hij suist me voorbij. ‘Dat gaat niet goed!' denk ik en krabbel voort. Die vervelende Iwan doet dat nog een keer of twaalf en dat op de duizend meter! Ik haal de finish en daar komt coach Orie op me af. "Wie ben jij in godsnaam!” Ik kijk hem aan: "U heeft mij toch gebeld?” ”Hoe heet je?” "Nou, Ben uit Langedijk!” "Ik bedoelde Jan uit Langedijk, jou niet!” Doodmoe ga ik naar huis en neem me voor de volgende keer voor de eer te bedanken.