Van links naar rechts
De beste manier om een beetje bekend te raken met een dorp of stad en de inwoners is deel te nemen aan lokale evenementen. Dus we zeiden JA toen we meegevraagd werden om naar Heerhugowaard Live te gaan. Want het mócht ook weer; een muziektent met live muziek onder het genot van een biertje, dansje en praatje.
Eenmaal daar zagen we links wat bekenden en rechts zagen we wat bekenden. En het zonnetje scheen, dus het was al snel goed. De live muziek lokte ons de tent in. We hoorden dat Jeroen van der B. zou optreden. Hij begon enorm enthousiast te zingen, want het mócht eindelijk weer, en om ons heen zong iedereen mee. Behalve wij, want zijn repertoire was ons geheel onbekend. Meedóen konden we wel. Sterker nog, níet meedoen bleek geen optie. En als je niet beter wist, zou je denken dat deze J. v.d. B. een sportinstructeur was.
'We moesten hossen van links naar rechts; het was een heuse work-out'
We moesten met onze handen zwaaien van links naar rechts en daarna moesten we hossen van links naar rechts en vervolgens moesten we met onze telefoon-zaklamp zwaaien van links naar rechts. Het was een heuse work-out.
Tijd om bij te komen was er daarna ook niet. Want er was een DJ die ons een keer of vier liet zwemmen in Bacardi-Lemon en als je niet uitkeek, werd je in een rij geduwd, wat een polonaise bleek te zijn, die links en rechts door de tent ging.
Naarmate de avond vorderde kreeg ik zowel van links als van rechts wat te drinken aangereikt en maakte ik links en rechts wat nieuwe vrienden. Kortom, ik raakte aardig bekend met de Heerhugowaardse gebruiken en het bijbehorende publiek.
Om klokslag 00.00 was het klaar en konden we weer naar huis. De weg was niet moeilijk, maar het ging wel een beetje van links… naar rechts…
Marieke Craamer