'Stemverheffing'
Heeft u gestemd? En? Vast en zeker op de leukste persoon om in een goeie stemming te komen? Of toch gezwicht vlak voor de kiesdrempel en dit schaamtevol voor de kiezen gekregen hebben? Met als gevolg kiespijn of stemmen in uw hoofd. Kiezen is verliezen. ‘Had ik toch maar… wijzer gestemd.’
Wat er aan vooraf ging...
Mannen in driedelig pak. Vrouwen geurig en kleurig uitgedost. En allemaal traden ze in debat. De ene lofrede na de andere. Helaas al snel verzandend in oeverloos gezwets dat kant noch wal slaat. Betweters die de wijsheid in pacht hebben. Praten om het praten. Alles voor het ‘goede doel.’ Holle woorden, desnoods leugens, als het maar geweldig klinkt! Thuis gekomen zegt vrouw- of manlief: ‘Wat doe je ongezellig! Is er iets? Je zegt geen stom woord!’ ‘Sorry schat, ik ben uitgepraat.’ Dagelijks blijven we doodgegooid worden met tientallen kletsprogramma’s die op de Nederlandse tv de ether in geslingerd worden met in de pauzes reclames voor hoorapparaten om vooral nóg beter te kunnen horen. Nee, dan toch maar liever doofstom. Wat jammer dat de mond ook voor eten en zuurstof gebruikt moet worden, anders zou ik zeggen… lijm dicht al die kleppen!
Niet voor niets schieten mindfulness-clubjes als paddenstoelen uit de grond. ‘Luister naar de stilte, je ademhaling, je bloed dat door de aderen stroomt, het borrelen van je buik. Luister naar de vogels, de wind, je dromen, het geritsel van de bladeren, het gezoem van de bij.’ En dan hebben we ook nog die stekelige vrouwentongen. Die hebben maar weinig nodig, staan nooit stil, krijgen de ruimte en doen het altijd. Sorry dames, ik heb het nu over planten. Bij elke schoonmoeder stonden ze ooit op de vensterbank. Sanseveria is het deftige woord.
Tot slot: wanneer over een dikke maand de nachtegaal weer het hoogste lied komt zingen verschrompelt alle grootspraak tot nietszeggende woorden…
P.S. Hulde (postuum) aan Willem de Zwijger!
© Tom van Rossum