'Elke uitvaart is bijzonder'
REGIO - Een uitvaart in corona tijd is al bijzonder genoeg: er mogen niet meer dan dertig personen aanwezig zijn bij de afscheidsplechtigheid, de mensen die er zijn mogen de nabestaanden niet knuffelen of de hand schudden en 'koffie met cake' gaat op anderhalve meter afstand. Toch is ondanks deze restricties nog heel veel ruimte om de uitvaart persoonlijk en bijzonder te maken.
"Corona heeft ook veel goeds gebracht. Uitvaarten van nu zijn heel persoonlijk en intiem doordat er maar weinig mensen bij kunnen zijn." Aldus Gijsje Teunissen, oprichter van Charon Uitvaartbegeleiding. "Het past ook erg bij mij mijn motto: De uitvaart teruggeven aan de mensen. Ik hoor nu dikwijls dat men de rust van met een kleine groep op de begraafplaats staan heel fijn vindt. Geen afleiding, geen zorgen over of alle mensen wel een plek hebben, geen zenuwen over de speech voor een zaal vol belangstellenden. Juist in een kleine groep afscheid nemen brengt rust." Dit was toen ze begon, in 2004, nog niet gebruikelijk, er kon toen meer niet dan wel. "Mijn gedachte over uitvaarten werd omarmd door de families die ik begeleidde en ik ben nog steeds ervan overtuigd, dat alles wat je zelf doet, jou helpt bij het verwerking van een groot verlies en een goede start is van de rouwverwerking." Als voorbeeld noemt ze de uitvaart van een oma met zo'n 20 kleinkinderen, variërend in de leeftijd tussen 5 en 20 jaar. "Na de grote uitvaartdienst in de kerk, 'moest' er ook nog iets worden bedacht voor in het crematorium. Ik stelde voor om dit - onder mijn begeleiding - volledig aan de kleinkinderen over te laten. De volwassenen hebben het losgelaten en het werd een prachtige uitvaart! Terwijl de kleinsten tekeningen maakten en bellen blazend afscheid namen van oma, waren de grotere kleinkinderen verantwoordelijk voor het programmaboekje van de dienst, de muziek en de speeches. "We bespraken alles buiten zittend op het gras, waarbij alle wensen van de kleinkinderen besproken werden. En zo werd het heel persoonlijk. De kleintjes zaten tijdens de dienst op een kleed te knutselen en legden af en toe iets bij oma in de kist. Ik zat aan de zijlijn en was echt onder de indruk van de samenwerking tussen de kinderen en de rust die de dienst uitstraalde."
Een andere bijzondere uitvaart is die van een moeder wiens volwassen kinderen allemaal 'doeners' waren en een uitvaart geheel in stijl in de tuin van moeders verzorgden. "Eén zoon was timmerman en heeft de baar getimmerd. Een andere zoon die hovenier was heeft het deksel gemaakt van gevlochten takken. En de creatieve dochter heeft van haar moeders kleding een doek genaaid voor in de kist. En de taart? Die werd volgens moeders eigen recept gebakken door een schoondochter en de koffie kwam uit moeders koffiepot. Het werd het een hele intieme, bijna gezellige uitvaart. Alles kan, niets is gek. Neem afscheid met je hart."