Column Annelies Spaargaren
Beschouwelijkheid
Van onzekerheid naar zekerheid
Wij krijgen allemaal in ons leven vroeg of laat te maken met onzekere tijden, waarbij we het spoor bijster zijn en ons afvragen waarom iets anders loopt dan je had verwacht. Als je geconfronteerd wordt in je leven met uitzichtloze situaties, waarbij je niet weet waar je aan toe bent, kan dat heel angstig aanvoelen. Er is dan geen houvast. Vanuit het verlangen naar zekerheid zou je dan het liefst alle onzekerheid uit je leven verbannen. Maar juist die uitzichtloosheid kan je ertoe brengen te beseffen dat onzekerheid bij het leven hoort. Er is immers geen enkele zekerheid in het leven, behalve dat alles verandert en voortdurend in beweging is. Het streven naar controle en houvast is dus iets waar je geen invloed op kan hebben. De behoefte om grip op de dingen te krijgen, kan de onzekerheid en onmacht alleen maar groter maken.
Hoe kan je omgaan met onzekerheid?
Het loslaten van zekerheden veroorzaakt angst, want je beseft dat je je nergens aan kunt vasthouden. Door niet in beweging te komen, loop je de kans vast te roesten. Het leven zal dan aan je voorbijgaan, zonder dat je er nog grip op hebt. Kijk je terug op veranderingen in je leven, dan zie je meestal dat elke verandering van koers je veel kennis en inzicht heeft opgeleverd. Wie dus inziet dat het geen zin heeft je zorgen te maken over de dingen die je niet in de hand hebt, leeft niet langer meer in strijd, maar ervaart vrede. Dat je soms wandelt door de mist en de weg niet altijd kan zien, betekent niet dat je niet meer op het goede spoor zit. Het kan je juist aanmoedigen om op jouw zoektocht anders om te gaan met de vraag, waarom je dat moet overkomen en wat dit jou te vertellen heeft. Als je je overgeleverd voelt aan allerlei onaangename omstandigheden en je meegesleurd wordt door een draaikolk van rondtollende gedachten en emoties, verzet je dan niet, maar laat je meedrijven. Je kijk op het leven wordt dan een stuk aangenamer, waardoor je tegenslagen wat gemakkelijker kunt accepteren. Dit betekent ook dat je inziet dat je de zaken die je niet kunt veranderen beter kunt loslaten. Hierdoor zal je in staat zijn om afstand te nemen om iets wat je overweldigt weloverwogen te bekijken. Door op een beschouwelijke manier dat wat je zorgen baart aandachtig in ogenschouw te nemen en zonder oordeel zorgvuldig gade te slaan, kom je tot rust. Dit geeft je de kans om te leren iets wat niet goed voelt van alle kanten te observeren en te overdenken. Hiermee wordt bereikt dat emoties, maar ook gedachten geaccepteerd worden voor wat ze zijn en daarmee hun zuigkracht verliezen. Daardoor kan je ook meer openstaan voor de mening van anderen en inzien dat iedereen anders tegen de werkelijkheid aankijkt. Hierdoor krijg je meer grip op je leven en dit zorgt ervoor dat je verleden niet je toekomst wordt. Het nodigt je uit om tot zelfkennis te komen en verruimt het bewustzijn.
Geef dus de vergeefse strijd op om het leven naar je hand te zetten. Pas dan kun je de intensiteit en het mysterie van het leven ten volle ervaren. Daarom is mijn lijfspreuk: “Geef de magie een kans!”
Dit doet me denken aan dit bijzonder verhaal:
De zin van de stilte
Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen. Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte had. De monnik die net een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: “Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?” De mensen tuurden naar het water en zeiden: “We zien helemaal niets.” Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. “Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?” De mensen keken weer en zeiden opgetogen: “We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!” “Dat is de kracht van de stilte” legde de monnik uit. “Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte zorgt ervoor. Maar blijf nog even hier wachten.” Enige tijd later zei de monnik weer: “Kijk nu nog een keertje in de bron.
Wat zien jullie nu?” De bezoekers tuurden in de bron en riepen uit: “Nu zien we stenen op de bodem van de bron liggen!” “Juist,” beaamde de monnik. “Als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte, kun je de diepere betekenis van alles aanschouwen.”
Ben je bereid om te onderzoeken en te ervaren dat je de smaak van een vrucht pas ontdekt als je ervan eet?
Ben je in staat om in te zien dat geluk schuilt in het vermogen om in donkere tijden lichtpuntjes te blijven zien?
Of blijf je liever je ogen sluiten voor de werkelijkheid?
Overgave is het sleutelwoord……… De keus is aan jou!
Reacties op mijn columns zijn welkom!
Eye-Openers
info@eye-openers-therapy.com, 072-5317053 of ga naar eye-openers-therapy.com
