Straatjournaal bestaat 25 jaar
DE EGMONDEN - “Zeker zijn er succesverhalen. Sommige verkopers worden echt gezien, hun talent, en dan kunnen ze uit hun situatie worden geplukt. Anderen zullen tot aan hun pensioen wel doorgaan met onze krant aan te bieden.” U kent ze wel, de verkopers van het ‘Straatjournaal’. Veelal staan ze bij de entrees van supermarkten - bijvoorbeeld bij de Albert Heijn in Egmond aan den Hoef - of bij een station. Het Straatjournaal beschikt over ongeveer 75 verkopers. In Bergen heeft Evert van den Brink al 21 jaar zijn vaste plek, op zaterdag. Iedereen krijgt een goedemorgen of een tot kijk. Maar nemen we wel genoeg kranten af? Wat is eigenlijk het systeem van die kranten? We vroegen het aan Anthonie Vermeer, sinds 1999 bijna vanaf het begin is hij de coördinator bij de in Haarlem gevestigde stichting Straatjournaal.
DOOR: ED BAUSCH
Evert van den Brink al 21 jaar verkoper in Bergen
“Sommigen die boodschappen doen letten er goed op dat ze geen editie van de krant missen en daarmee ook de verkopers net dat zetje geven dat hen in het bestaan kan houden. Anderen kopen er een paar van een editie. Om ze uit te delen als cadeautje”, zegt Anthonie.” Want het zijn gewoon hele leuke kranten met fijne verhalen over werkelijk allerlei ‘soorten’ mensen. Niet alleen over mensen die om wat voor reden dan ook, vaak pech op pech, tijdelijk of misschien wel permanent aan de zogeheten onderkant terecht zijn gekomen.” Maar, wat heet onderkant….de verkopers staan er, in weer en wind. Dappere poortwachters voor winkelend publiek.
Eerst de kranten zelf kopen
“Ze moeten naar ons in Haarlem toekomen om de kranten te kopen, 1,30 euro per stuk. De verkoopprijs is 2,50. Het verschil is voor hen. En voor velen is dat net datgene dat hen de maand doorhelpt. Het zijn ex-daklozen, die nu begeleid wonen, mensen zonder sociale structuur, statushouders en ongedocumenteerden, mensen met soms niet veel sociale structuur. Maar we hebben ook verkopers, die zich uit hun situatie hebben weten te werken, en die mogen dan wel doorgaan, zoals Evert in Bergen. We zijn best streng in de werving van onze verkopers”, zegt Anthonie, die met nog enkele anderen een kleine parttime baan heeft aan het Straatjournaal voor een verspreidingsgebied van ruwweg Leiden tot Hoorn en langs de hele kuststrook.
“Eigenlijk ben ik een Keientrekker”
"Voorheen waren er in veel gemeente straatkranten, nu eigenlijk nog maar een stuk of vijf, die overal een eigen organisatie en een andere naam hebben.” Het was bij toeval dat Evert van den Brink de strandplaats in Bergen kon krijgen. Hij is trouw gebleven, want hij staat er alle zaterdagen, al 21 jaar. Geboren in Amersfoort (dus een ‘keientrekker') en al lang Amsterdammer. "Ja, ik was een tijd dakloos, ik wil er niet veel over vertellen. Ik heb me er zelf uitgewerkt, uit die situatie en nu heb ik ook wel wat werk en een huis.” Het is voor Evert gewoon logisch dat hij verkoper van het Straatjournaal is gebleven.
Lees verder op pagina 21
