Deze weken bloeit de heide in de duinen volop.
Deze weken bloeit de heide in de duinen volop. ((Foto: aangeleverd))

Column: De hei, wees er vroeg bij

Algemeen

Deze weken bloeit de heide in de duinen volop. Je komt het op veel plaatsen tegen maar bij de Schoorlse duinen tref je flinke percelen heide aan.

Heide kan alleen bestaan in open landschap als bebossing toeneemt, doordat bomen zich uitzaaien dan verdwijnt de heide vanzelf weer.

In het oosten van ons land zijn nog veel grotere heidevelden. Totdat kunstmest zijn intrede deed in het begin van de vorige eeuw werden de heidevelden daar overdag begraasd door schapen.

’s Avonds gingen de schapen de schaapskooi in en de mest werd gebruikt om te bemesten. Zo was op schrale grond nog tuinbouw mogelijk. Er werden plaggen gestoken, stukken plant met de wortels eraan. Deze werden tot daken verwerkt. Om tegenwoordig de heide open te houden worden vaak machines ingezet. Dit gebeurt dan meestal niet vaker dan eens per tien jaar. Bij voorkeur in niet te grote percelen om de fauna niet te zeer te belasten.

Adders en zandhagedissen vinden in de heide beschutting. De open plekjes benutten zij om zich in de zonnestralen te warmen. Ook de veldleeuwerik tref ik wel aan in het duingebied. Met zijn opvallende gedrag en zang in het voorjaar vormt dit een echte belevenis. De heide bloeit nu erg mooi. Tip: ga vroeg op pad dan is het nog niet zo druk op fietspaden.

Verder heb ik deze week regelmatig gesnoeid, bomen en struiken die te groot werden wat teruggezet. Dit doe ik om ook op de grond nog wat licht te houden. In de diepe schaduw heb je echte schaduwplanten nodig, ik heb liever iets met opvallender bloei. Om vaste planten meer te zien en bij te planten moest ik de ruimte op andere planten en struiken terugveroveren. De sterkste wint anders. Het licht bepaalt ook hoe snel de bloemen zich ontwikkelen, in de zon eerder dan in lichte schaduw. Op mijn volkstuin zet ik planten daarom vaker op twee plaatsen. Een stuk in de zon en nog wat in de schaduw. Dan kan ik eerder en langer plukken voor boeketten. Dat lukt gelukkig nog goed.

De vlinderstruiken trekken nu veel bezoekers en met het zonniger en warmere weer vorige week was dit leuk om te zien. Dan valt ook op dat soorten een voorkeur hebben voor een bepaalde plant. De Atalanta vlinder zie ik het meest, die vindt al mijn vlinderstruiken blijkbaar even lekker. Met het zwart /oranje/wit van de vleugels en zijn grootte valt deze ook het meest op. Met de regen van zondag is het met het gefladder weer even gedaan. De buxus staat nog steeds, de vraat is nog verwaarloosbaar. Maar door de flinke snoei eromheen kan hij beter te vinden zijn voor motten, afwachten maar. En misschien op een droge dag weer het uienmengsel vernevelen.

Tot volgende week.

Viridis