Waarom een Bath-brug in de stad?
Op 28 mei jl. vierde onze stad de 75e verjaardag van de stedenband met Bath. Deze oudste stedenband in Nederland vond zijn ontstaansgeschiedenis in de Tweede Wereldoorlog. De Alkmaarse Eli Prins stond aan de wieg ervan.
De Alkmaarder Eli Prins (1904) werkt voor de oorlog in Duitsland en Oostenrijk. Daar ervaart hij de dreiging en het lot van de Joodse bevolking aan den lijve. Op 14 mei 1940 weet hij nog via IJmuiden over zee naar Engeland te ontsnappen. Hij trekt in bij zijn zus in Bath en verricht gedurende de oorlog inlichtingenwerk voor de Britse en Nederlandse regering. De mensen in Bath vertelt hij over Alkmaar en de gevolgen van de oorlog voor de stad. Dat leidt in juli 1945 tot de organisatie van een 'Alkmaar-week' in Bath. De inwoners verzamelen geld, kleding, speelgoed en eten-in-blik ten behoeve van Alkmaar. Vijftig Alkmaarse kinderen gaan voor drie maanden op bezoek in Engeland om aan te sterken. Op 31 augustus 1945 doopt een vertegenwoordiger van Bath de brug bij het Waagplein tot Bath-brug. Kinderen uit Bath brengen in 1946 hun vakantie door in de Kaasstad. De stedenband is geboren. Al 75 jaar lang. Over en weer zijn vele vriendschappen tussen de bewoners van beide steden ontstaan.
En hoe liep het af met Eli Prins? Hij trouwde een Engelse vrouw en bleef in Bath wonen. Zijn ouders en broer, die in het pand Bierkade 15 woonden, maakten deel uit van de 213 Joodse Alkmaarders die door de Duitse bezetter zijn weggevoerd. De drie leden van het gezin Prins zijn in Sobibor vermoord. Over Eli prins leest u meer in het recent uitgegeven boek 'De ontsnapping naar Bath.'
Alkmaarders op de Kaart heeft een kaart over Eli Prins en de stedenband gemaakt.
Klaas te Bos, HVA