Tuinieren is ook beheren
De buxus verdwijnt in het hele land uit het straat- en tuinbeeld. In mijn tuin staan ze hier en daar verspreid nog best mooi, al zit er af en toe wel vraat in. De laatste buxushaagjes in de buurt vallen momenteel overal ten prooi aan de buxusmotten. Nu valt er bij mij nog iets te eten, ik ben wel gastvrij, maar hier niet zo gelukkig mee. Ik hoop dat de koolmezen me komen helpen in de tuin!
De buxus geeft mij wat structuur in mijn tuin, rustpunt tussen alle bloeiende planten en mooi blijvend groen in de winter. Ik wil geen chemische middelen gebruiken, niet altijd duidelijk is wat je onbedoeld ook doodt. Egels, kikkers en vogels eten in de tuinen veel plaagdieren. Als de insecten die zij eten met chemische middelen worden gedood lopen dus ook zij een risico, dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Ik ben aan het experimenteren met daslookthee dat ik over de buxus vernevel. Een experiment. Ik moet het natuurlijk wel vaker herhalen voordat het sowieso kan helpen. Groene planten geven wat rust en vormen zo een mooi decor voor de sterren, de bloeiende vaste planten, die elkaar opvolgen in bloei. Daarom waardeer ik ze. De buxus en wat beuken vervullen die rol in mijn tuin. Ieder zijn podium.
Misschien niet helemaal de juiste plaats hier, maar ik wil u verklappen dat ik een nieuwe vriend heb. Overdag, bij nacht en ontij duikt hij op. We delen de liefde voor de zon en vijvers. Ik heb altijd een zwak voor slootjes en vijvers gehad, mag er graag even in staan turen, net als mijn moeder. Die had dat ook als kind al. Salamanders, kikkers, dikkopjes, altijd leuk. De genen denk ik. Maar ik dwaal af, mijn nieuwe vriend houdt ook van vijvers. Vooral van die warme met groene alg gevulde, en met stilstaand water. Waarin hij lekker ligt te zonnen, niet opvalt voor de reiger en onbereikbaar is voor de katten. Vooral ‘s nachts roept hij hartstochtelijk, maar als ik hem overdag nader, duikt hij toch steevast weg. Bindingsangst denk ik. Zo wordt het toch geen sprookje tussen ons want het kussen lukt nu niet. Mijn nieuwe vriend kwaakt er lustig op los. En als ik het genoeg vind ‘s nachts sluit ik het raam iets verder. Het is een echte zomerliefde, tot volgende week.
Viridis