Heilooër in beeld: Dionne
Algemeen‘Ik wil altijd iets beter zijn dan mijn vorige project’
Regelmatig besteedt Nieuwsblad Heiloo aandacht aan bijzondere mensen uit het dorp. Deze week in de rubriek Heilooër in beeld het relaas van Dionne, geïnterviewd door haar moeder Yvonne ten Bruggencate. “Als moeder kan je zo ontzettend trots zijn op je kinderen en deze beauty is een van mijn prachtige dochters. Dionne is de middelste van drie meiden en wordt genoemd als een van de meest veelbelovende filmmakers van deze tijd.
Door Yvonne ten Bruggencate
Wat moeten wij beslist van je weten. Wie ben jij?
“Mijn naam is Dionne, ik ben 27 jaar en werk in de filmindustrie. Ik heb filmacademie gedaan richting camera en nu freelance cinematographer jkdocumentaires. Als ik mijzelf in één woord zou moeten omschrijven: ambitieus. Ik wil altijd iets beter zijn dan mijn vorige project. Een hele sterke drive, denk ik.”
Wat heeft jou het meest gemaakt tot wie jij nu bent?
“Veel verschillende dingen. Ik denk, dat ik als tiener al het gevoel had dat ik niet perse ergens bij hoefde te horen. Ik wilde meer of anders dan de standaard dingen die ‘normale’ meisjes doen. Ik houd niet van voorspelbare dingen, want dan voelt het eigenlijk alsof je het al gedaan hebt voor je het gaat doen. Ik denk dat die eigenschap mij op bijzondere plekken heeft gebracht. Toen ik op filmsets assisteerde als licht- of camera-assistent was ik vaak de jongste. Maar zeker niet verlegen, haha. Ik denk dat je met een vriendelijke ‘grote mond’ jezelf ver kunt brengen. Dingen gewoon vragen. Nee heb je en ja kun je krijgen. Je denkt vaak dat mensen er niet op zitten te wachten, maar wat als je het mis hebt? Dan heb je een grote kans gemist.”
Waar ben je heel erg trots op?
“Op heel veel verschillende dingen. Ik ben niet vaak trots op een afgerond project. Ik wil het eigenlijk altijd beter zien. Toch had ik afgelopen jaar een project waar mijn hele hart in zat. Een waargebeurd verhaal van een van mijn dierbaarste vrienden en tevens de scenarist en regisseur, Amira Duynhouwer. Een fictie van 45 minuten genaamd ‘Save it’ (te zien op uitzending gemist).
Een heel heftig verhaal, hartverscheurend. Huilend hebben we het op set staan te draaien, dat is wel echt uitzonderlijk. Voor het eerst kijk ik niet ‘technisch’ naar het eindresultaat, maar neemt het verhaal mij elke keer weer over. Misschien hebben we de juiste vorm gevonden, misschien was het de juiste tijd en het juiste moment, maar voor mij is die film écht af. Ik zou het voor geen mogelijkheid beter kunnen doen, dat geeft wel een trots gevoel.”
Wat zou je graag nog eens over doen?
“Niet echt iets. Misschien hebben jullie het inmiddels een beetje door maar ik wil altijd iets nieuws. Het enige wat ik mij kan bedenken is de eerste ontmoeting met mijn vriendin. Die kan ik eindeloos opnieuw afspelen in mijn hoofd.”
Wat zijn jouw wensen voor de toekomst?
“Ik hoop dat de wereld weer iets normaler wordt. Dat je niet bij ieder leuk ding dat je wilt inplannen denkt ‘als dat maar door gaat’. Jezelf al behoeden voor een teleurstelling, ergens niet meer echt naar uit durven kijken. Dat vind ik echt een vervelend gevoel momenteel.”
Welke boodschap zou je de mensen om je heen willen meegeven?
“Als je nog heel graag iets wilt doen, doe het! Je kunt altijd nog genoeg geld verdienen of een andere leuke baan of huis of partner vinden. Maar ergens echt gepassioneerd voor zijn en de energie vinden om daadwerkelijk je droom of wens achterna te gaan, die verdwijnt. Laad jezelf op met jezelf, niet door energie of aandacht van anderen. Zet jezelf op nummer één.
Alles wat je ooit wilt doen, dat kun je nu doen. Is het excuus dat je jezelf vertelt wel echt waar?”
Ben ik nog iets vergeten te vragen dat je graag zou willen vertellen?
“Yvonne Ten Bruggencate mijn allerliefste mama. Zij was jaren geleden een heel ander mens, een hardwerkende moeder die zichzelf eigenlijk altijd op de allerlaatste plaats zette. Ik ben zo onwijs trots op de verandering en de groei die zij heeft doorgemaakt. Mega gedreven en zij heeft er zó goed aan gedaan om voor zichzelf te kiezen en te gaan voor haar carrière. Van een hobby naar een onwijs succesvolle fotografie carrière. Dat doen weinig mensen haar na. Ik heb heel veel bewondering voor mijn moeder en ik weet zeker dat zij nog veel grotere mijlpalen zal behalen. Ik ben trots op haar en zij moet dat op zichzelf zijn.”